United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Koło każdéj ściany Ciągnie się wielonożny stół wąski drewniany, Przy nim stołki choć niższe, podobne do stoła, Jako dzieci do ojca. Na stołkach do koła Siedziały chłopy, chłopki, tudzież szlachta drobna Wszyscy rzędem; ekonom sam siedział z osobna. Po rannéj mszy s kaplicy, że była niedziela, Zabawić się i wypić przyszli do Jankiela.
Oba szanowni ludzie; co ich szlachta godzą, To oni na się jeszcze zapalczywiéj godzą.
A młodzież na dziedzińcu biła się w palcaty, Lub ujeżdżała pańskie tureckie bachmaty. Weszli w sień. Rzekł Gerwazy, w téj ogromnéj sieni Brukowanéj, nie znajdziesz Pan tyle kamieni, Ile tu pękło beczek wina w dobrych czasach; Szlachta ciągnęła kufy s piwnicy na pasach, Sproszona na sejm albo sejmik powiatowy, Albo na imieniny Pańskie, lub na łowy.
Więc pierwsza na czele miała Grafa Skir, który utrzymywał stronę tych co się przebiorą w kontusze i nazywać się będą szlachtą, jakby z Lachem na nowo przybyli do kraju pustego. A druga miała na czele żołnierza chudego, imieniem Skartabellę, który chciał ziemię podzielić i ogłosić wolność chłopów, i równość szlachty z żydami i z cyganami.
Tu Gerwazy umilknął i łzami się zalał, Potém rzekł kończąc: «Moskal już wrota wywalał; Bo po śmierci Stolnika stałem bezprzytomnie, I nie wiedziałem co się działo w około mnie; Szczęściem na odsiecz przyszedł nam Parafianowicz Przywiódłszy Mickiewiczów dwiestu z Horbatowicz, Którzy są szlachta liczna i dzielna, człek w człeka, A nienawidzą rodu Sopliców od wieka.
Robak często chadzał Nocą do karczmy, tajnie z żydem się naradzał O ważnych rzeczach; słychać było że towary Ksiądz przemycał, lecz potwarz to niegodna wiary. Robak wsparty na stole, wpółgłośno rosprawiał, Tłum szlachty go otaczał i uszy nadstawiał, I nosy ku księdzowskiéj chylił tabakierze; Brano z niéj, i kichała szlachta jak możdzerze.
Ojcu Podkomorzego sam król ją darował, Po ojcu Podkomorzy godnie ją piastował, Gdy w nię dzwonił, znak dawał, że miał głos zabierać; Umilkli wszyscy i ust nieśmieli otwierać. On rzekł: «Wielmożni Szlachta Bracia Dobrodzieje, Forum myśliwskiém tylko są łąki i knieje, Więc ja w domu podobnych spraw nie decyduję, I posiedzenie nasze na jutro solwuję.
Trzeba się długo uczyć, ażeby nie zbłądzić I każdemu powinną uczciwość wyrządzić. I starzy się uczyli; u Panów rozmowa, Była to historja żyjąca krajowa, A między szlachtą dzieje domowe powiatu: Dawano przez to poznać szlachcicowi bratu, Że wszyscy o nim wiedzą, lekce go nie ważą; Więc szlachcic obyczaje swe trzymał pod strażą. Dziś człowieka nie pytaj: co zacz? kto go rodzi?
Słowo Dnia