United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Tak. A pies? Nie żyje. Odetchnęła swobodniej. Dzięki Bogu! Widzicie, panowie, jak ten łotr obszedł się ze mną!... Wysunęła ręce z rękawów były okryte sińcami. Ale to najmniejsza ciągnęła dalej. On zdeptał moją duszę, poniżył ją... Wszystko znosiłam: osamotnienie, poniewierkę, dopóki mogłam wierzyć w jego miłość; ale i tu spotkał mnie zawód... Wybuchła płaczem.
Oznajmuję wszem w obec, że idę się topić!” Tak z płaczem gdy do stawu zwraca skoki słabe, Po drodze stąpił na żabę. Ta mu, jak raca, drgnąwszy z pod nóg szusła I z góry na łeb w staw plusła. A zając rzekł do siebie: „Niech nikt nie narzeka, Że jest tchórzem bo cały świat na tchórzu stoi! Każdy ma swoją żabę, co przed nim ucieka I swojego zająca, którego się boi!” OSIOŁ i PIES.
Błogosławię Tobie, Zwiastowaniem ducha! Niech twa dusza smutek zmoże! Niech ci w piersiach wznijdzie zorze, Którem życia męty Otęcza Duch Święty! Wszystko dotąd co westchnieniem, Płaczem, męką i żałobą, Stań się w Tobie pieniem, A to pienie Tobą! Tworzyć będziesz kochaj tylko Ideału święte włości! Wszystko nikłą chwilką Prócz wiecznej miłości! A gdzie ona tam i siła Co świat z Boga wydobyła!
Nie od roskoszyć poszłá: poszłáć od trudnośći: Od pracéy, od frasunków, od złez, od żáłośći: Czego świát ma ták wiele, że by téż co było W tym docześnym żywoćie człowieczeństwu miło: Musi smák swóy utráćić prze wielkość przysády, A przynamniéy prze boiazń nieuchronnéy zdrády. Czegóż płáczem, prze boga? czegóż niezażyłá?
Zerwałem się ubrany jeszcze, aby całować, ująć, pochwycić to ciało, które ku mnie wynurzyło się z bieli. Wpijałem usta do jej ust i piersi... gdy ostatnia zabłąkana smuga fiołkowej woni owinęła mi duszę i dusić poczęła mi oddech: Zamiast Zaleskiej biorę prostytutkę... Żądza zgasła jak zdmuchnięta świeca. Łzy schwyciły mię za gardło, wybuchnąłem płaczem, rykiem ohydnym, niepowstrzymanym.