United States or Palau ? Vote for the TOP Country of the Week !
On, spojrzawszy przypadkowo na nią, dojrzał to uwielbienie malujące się w jej spłowiałych oczach. Hm, patrz! jakiego masz męża wyrzekł z zadowoleniem.. Ona nie odpowiedziała nic. Uśmiechała się tylko, prostując się także, jakby z dumy... urosnąć chciała. Możesz mnie pocałować dodał z pobłażliwością ale tu w szyję... o!...
No, żegnam kochanego pana! odpowiedziała marszałkowa, i powstała ciężko z fotelu. Idę ciągnęła wydać rozporządzenia do wieczerzy, bo gosposia nasza, jak widzę, zapomniała się dzisiaj, a pana tu uczyniła ręką niewyraźny ruch w powietrzu pozostawiam sam na sam z aforyzmami!.. zaśmiała się przy tem staruszka złośliwie nieco, i znikła we drzwiach salonowych.
Z małego okienka umieszczonego wysoko w ścianie, tuż po nad posłaniem, płynęła jasna struga światła i biła wprost na twarz dziewczyny zniszczonej słabością i zgryzotą, która jej duszę szarpała. Nie odpowiedziała wprost na zapytanie kumy lecz ściągając brwi, przez ściśnięte zęby wyszeptała: Nie daruję! nie daruję!...
Lecz Resia dnia tego nie była usposobioną do żartów. Zmarszczyła brwi, zatopiła popękane z odmrożenia ręce w rozczochrane włosy i nie odpowiedziała ani słowa. Cóżeś się tak nadęła jak pluskwa w maśle? pytał Dyńdzio. Milczenie. Dyńdzio począł się niecierpliwić. Chcesz zrobić karyerę, a cóż to... mała karyera, jaką masz teraz? Resia wykrzywiła usta. O jej!... wyrzekła wreszcie, co mi z tego.
Uderzył trzykrotnie dzwonek, konduktor gwizdnął, lokomotywa odpowiedziała mu przeciągle pociąg ruszył powoli z miejsca. Do widzenia!... Powodzenia na nowej drodze życia!.. mówił pan Emil, uśmiechając się przyjaźnie, serdecznie ściskając dłoń Krasnostawskiego.
Słowo Dnia