United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Jednak, jak ona, niecnota, zna mnie, dobrze! zauważył jeszcze w myśli, spojrzawszy z pod oka na Olę, która, z błąkającym się w kącikach ustek uśmiechem, grała właśnie, z uczuciem, coraz, subtelniejszem, miękkszem, aż fortepian martwy skarżyć i płakać się zdawał.
Zielińskich znam wielu rzekł z wolna nazwisko pańskie ma przedstawicieli tak licznych... Zresztą... może... Przykro mi bardzo, lecz doprawdy nie przypominam sobie... Ja za to odpowiedział młodzieniec, akcentując silnie słowa przypominam sobie aż nadto dobrze... Poznaliśmy się przed laty siedmiu; ja, pan i Jasio Zboiński stanowiliśmy przez czas jakiś nierozerwalną nawet trójkę.
Gdy listy przychodziły dawniej do domu pani Szymczyńskiej „wyjątkowe” dzieci na dobrze bawiły się „koszlonami”, z jakich złożony był adres. Od pewnego więc czasu pan Wentzel odbiera listy matki z biura pocztowego i siada w małym ogródku, otaczającym gmach pocztowy, dla odczytania i odcyfrowania hieroglifów, z jakich się zwykle listy te składają.
Jej wywyższenie było szczytem waszych Życzeń i dążeń; W niem zakładaliście Swój raj na ziemi, i płaczecież teraz I rozpaczacież, widząc ją wzniesioną Ponad obłoki do istnego raju? O, zła to miłość jęczeć z żalu wtedy, Kiedy tym, których kochamy, jest dobrze. Nie ta dziewica dobrze poszła za mąż, Co długie lata przeżyła w zamęściu, Lecz ta, co młodo zamężną umiera.
Talent śpiewania bardzo na Litwie popłaca, Jedna miłość u ludzi, wsławia i wzbogaca: Jankiel zrobił majątek; syt zysków i chwały Zawiesił dźwięcznostronne na ścianie cymbały; Osiadłszy z dziećmi w karczmie, zatrudniał się szynkiem, Przy tém w pobliskiém mieście był też podrabinkiem, A zawsze miłym wszędzie gościem, i domowym Doradzcą; znał się dobrze na handlu zbożowym, Na wicinnym: potrzebna jest znajomość taka Na wsi.
Oto masz dwadzieścia trzy szylingi. Dobrze, panie. Będziesz mówił, że potrzebne ci są gazety wczorajsze, że szukasz ważnego ogłoszenia, które miało być umieszczone w jednej z nich, ale nie wiesz w której. Rozumiem, panie. W istocie będziesz szukał numeru Timesa , w którym kilka słów zostało wyciętych nożyczkami. Oto jest jeden egzemplarz. Na tej stronicy. Czy poznasz ją? Poznam.
Uciec, uciec gdziebądź, gdzie nie ma zwierciadeł, nie ma szkieł, nie ma wody, gdzie zobaczyć się nie można! Ale to napróżno. Potwór mój szedł ze mną i każda twarz ludzka była mu zwierciadłem. Czułem dobrze, jak każdy przechodzień musiał we mnie zbrodniarza widzieć, tem nikczemniejszego, że go kara nie dosięgnie. Wiem dobrze, żem dla sądu niewinny, żem jeszcze ten sam szanowny obywatel.
Trzeba było słyszeć tę potworę mówiącą o kobietach w ogóle, zwłaszcza gdy wypił filiżankę czarnej kawy z figową cykoryą, pod werendą dystyngowanej cukierni. Kobiety!... hm wiedział on dobrze co znaczy to słowo! Trzysta czterdzieści siedem razy grał komedyę miłości... tak!... tak!... trzysta czterdzieści siedem! ani mniej ani więcej!
Bo gdzie się skrycie prowadzą układy, Tam dwóch już, mówią, za wiele do rady. *Romeo.* Ręczę za niego: jest to wierność sama. *Marta.* A więc wszystko dobrze. Co też to za miłe stworzenie ta moja panienka! Co to nie wyprawiało, jak było małem! Chryste Panie!
Szedł ubrany przyzwoicie, w wysokiej czapce z daszkiem, w długim surducie i w butach dobrze wyszuwaksowanych. W ręku pod chusteczką, niósł kilka świeżo zerwanych róż, a pod pachą dużą harmonię; niebieski krawat związany w kokardę podnosił świeżość jego cery. Chłopiec to był dobrze odżywiony, silny, jeszcze pracą ani rozpustą niezniszczony.