United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Is als een stal of schuur, evenals ieder huis omringd door vee en gier- en modderpoelen. Zijn het de beesten soms die hier ter kerke gaan? Mijn dames hebben voor de lunch gezorgd. Zij hebben te Bouillon, in het hôtel, sandwiches besteld, en die zullen wij nu ergens, op een mooi plekje, langs den weg gebruiken.
De menschen moeten leeren van beide kanten wat water in hun wijn te doen, als zij in de maatschappij waarin zij leven waardig hun plaats zullen innemen. Dat heeft Betty later ook leeren inzien, en daarom is ons huis nu een voorbeeld voor onze medeburgers. LONA. Maar die medeburgers weten niets van de leugen? BERNICK. Van de leugen? LONA. Ja, van de leugen waarin je nu al vijftien jaar volhardt.
"Wij zullen sluizen bouwen bij den waterval van Berg, zoodat de weg tusschen 't Löfven- en Weenermeer vrijkomt." "Al de rijkdom, die 't bosch bevat, zal dubbelen zegen verspreiden, als de weg naar de zee open is." "Uw hoofd zal zich buigen onder aller zegenbeden!" roept Gösta uit. De predikant ziet op. Zijn oogen ontmoeten die van Gösta en ze lezen in elkaars blikken dezelfde gloeiende geestdrift.
"O, heel veel! Alles! Het Voedsel inhouden! Zij zijn nu nog verspreid, deze reuzen, nog onrijp en nog niet vereenigd. Keten ze, stop ze een prop in den mond, doe ze een muilband voor. Hoe dan ook, ze moeten gestuit worden. Het gaat erom of deze aarde de hunne zal worden of de onze blijven! We kunnen het Voedsel inhouden. We kunnen de lui die het fabriceeren in de kast duwen. We zullen
"Morgen zullen wij den kandelaar en het halssnoer verkoopen en het geld broederlijk samen deelen, daarna gaan wij ieder naar huis en trachten wij ons zoo goed mogelijk te verontschuldigen bij onze meesters." De gedachte van den alguazil leek ons zeer rechtskundig. Wij gingen dan ook naar onze herberg.
De scholen zijn ook weer begonnen, doch Douwes, George en Huibert, die het leeren nog hard noodig hebben, vinden het straatloopen pleizieriger, en zijn dus maar stilletjes uit school gebleven. "Zeg, Douwes, wat zullen we gaan doen?" vraagt Huibert op zekeren dag. "Op de wallen spelen!" antwoordt George. "Ben je wel dwaas?" roept Douwes, "op den wal spelen, waar iedereen loopt en ons zien kan!
"Zooals men steeds met een neger in dergelijke omstandigheden doet!...." "Master Uncle!... Master Uncle!" "Zorg er dan voor, dat wij je vergeten, dat wij je niet gewaar worden, Frycollin!" "Anders zullen wij je fricasseeren!" voegde de secretaris Phil Evans er bij. "Master Uncle!... Master Uncle!"
Komaan, er is waarachtig geen tijd meer te verliezen." En zich naar den vreemdeling keerende, en van een oogenblik van betrekkelijke stilte van het geloei van den Rjukanfos gebruik makende, riep hij met forsche stem: »Beweeg u niet, mijnheer!.... Klem u goed vast!.... Nog een oogenblik geduld. Wij zullen het mogelijke beproeven, om bij u te komen. Geduld dus en volmaakte onbeweeglijkheid!"
Daarom poogde hij de zwarigheid uit den weg te ruimen, en zei schielijk »Nu, dat is van later zorg! Maar, als het stuk er is, dan moeten we onophoudelijk repeteeren, en waar zullen we dat doen...." »Bij ons, dat spreekt van zelf! Laat dat maar aan mij over! Ik zal mama wel het een of ander zeggen." Willemien sprak zoo beslist, dat hare oudste zuster er vreemd van opzag.
Armeniërs, Turken en Kurden zullen zich in alle omstandigheden, waar krachtsinspanning wordt vereischt, vergenoegen met hun handen, hun schouders, hun voeten, of dierlijken bijstand, en met opzet het gebruik vermijden van eenig werk- of voertuig, dat met besparing van moeite, sneller leiden zou tot het gewenschte doel.
Woord Van De Dag