United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Overigens houden wij, Zuijlestein en ik, ons bezig met het repeteeren van het vroeger geleerde." "En het lezen van de brieven, u door den Engelschen gezant ter hand gesteld?" vervolgde De Witt ietwat scherp en onverwacht, om den Prins in verwarring te brengen en hem zoo de bekentenis te ontwringen, die hij van hem hoopte te hooren. Hij had echter buiten den waard gerekend.
"Zie maar, hoe ver de ijsspiegel zich uitstrekt." "Dan is het mij goed," hervatte de page. "Willem, wees toch voorzichtig!" vermaande Zuijlestein, die juist bij hen kwam. "Mag ik Uwe Hoogheid en mijnheer den baron vooruit rijden; dan kunnen zij gerust voort en behoeven geen gevaar te vreezen?" vraagde Karel. "Doe dat, Karel!" antwoordde de Prins. "Maar wat snel."
"Ik kan vandaag geen les nemen, Zuijlestein," gaat de Prins voort. "Ik heb gepoogd wat te studeeren, maar de letters dansen mij voor de oogen. Laat dus mijne meesters afzeggen, en 't vooral Professor Borneus weten, opdat hij geen vergeefschen tocht doe." "Rust en kalmte zijn de beste medicijnen voor u, Willem," herneemt de goeverneur. "Gij weet het, wat de dokter u gisteren nog zeide.
Sterk stak de witte satijnen broek, boven de kuiten met rood satijnen strikken vastgeknoopt, daarbij af; terwijl de rooskleurige zijden kousen en hooggehakte met roode strikken voorziene schoenen zijn toilet voltooiden. Achter hem kwamen Zuijlestein, Heenvliet, Boreel, Buat en Bromley.
"Ik ben Zijner Hoogheid ten zeerste verplicht voor goede intentie, hervatte Pieter, terwijl hij een buiging voor den Heer Van Zuijlestein maakt, "en, als het niet te vrij is, zou ik u wel willen verzoeken, Haar mijne gebiedenis te maken." "Met genoegen, Pieter. Vaarwel!" hervatte Zuijlestein, terwijl hij zijn weg vervolgde.
"Ik ben verheugd, dat ik een der eersten zal zijn, die de goede tijding verneem," zeide Buat. Op dit oogenblik kwam de Raadpensionaris het vertrek binnen. De prins stond op en ging hem te gemoet. Beiden plaatsten zich tegenover elkander op de stoelen, door Zuijlestein en Buat nedergezet.
Hare Hoogheid zal echter zeer gefrustreerd zijn, daar zij u zeker gaarne den laatsten dag bij zich had gehad." De Prins antwoordt niet; het is of hij aan de belangstelling zijner moeder twijfelt. "Zeg Karel, dat hij Widerts roepe," herneemt hij. Zuijlestein schelt en deelt Karel het bevel van Zijne Hoogheid mede.
"En dan, om te bewijzen, hoe weinig zij om den Keurvorst geven, hebben zij den Prins van Tarente tot overste der ruiterij, den Heer Van Noordwijk tot overste van het geschut, den graaf Van Hoorne tot sergeant-majoor en den Heer Pain-et-vin tot luitenant-kolonel gemaakt." "Daar heeft Zeeland dan ook dapper tegen geijverd," hernam Heenvliet. "En wat heeft het Zeeland geholpen?" vraagde Zuijlestein.
Ik behoef mijnen lezers niet te zeggen, dat er op de vuurplaat onder den hoogen schoorsteen een fiksch vuur van turf en hout was aangelegd, en dat Zijne Hoogheid in den grooten leunstoel daarbij zat. Bij den haard zaten tevens Zuijlestein en de hofmeester Boreel.
Had hij zijns gelijke in politiek gevonden, of liever, moest hij dien tienjarigen knaap als zijn meester in geslepenheid erkennen? Of was alles slechts eenvoudigheid, en zocht hij meer in 's Prinsen woorden, dan daarin lag? Hij wist het niet en was verlegen, wat te antwoorden, toen de komst van Zuijlestein hem uit die verlegenheid redde.
Woord Van De Dag