United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !
In de tram zat hij en dichtte zoo stilletjes voor zich heen, met z'n twee handen op den knop van z'n wandelstok zatti te staren en onderwijl te denken, datti zulke mooie blanke, fijne en slanke handen had, zooals dichtertjes dat doen. 't Was Zondagavond in November tegen zessen, de straten waren donker en verlaten.
»Dat beloof ik plechtig,« antwoordde Rose. »Elken zondagavond, zoolang ik in 't leven ben, van elf uur totdat de klok twaalf slaat,« zei het meisje zonder aarzeling, »zal ik op London Bridge heen en weer loopen.« »Blijf nog een oogenblik,« viel Rose in, toen het meisje haastig naar de deur liep. »Denk nog eens na over uw eigen toestand en over de gelegenheid, die u hebt, er aan te ontkomen.
Het gezin had geen brood. Letterlijk geen brood en zeven kinderen! Op zekeren Zondagavond maakte Maubert Isabeau, de bakker op het kerkplein te Faverolles, zich gereed om naar bed te gaan, toen hij een harden slag tegen het getralied venster van den winkel hoorde. Hij kwam tijdig genoeg om nog een arm te zien die door een vuistslag een opening in het traliewerk en in het glas had gemaakt.
In den Haag ging Augustus gloeiend voorbij, maar de avonden waren koel op het Terras te Scheveningen of in de Tent van het Bosch. Het was nu Zondagavond, en Betsy bleef thuis: de oude mevrouw Van Raat was in zoo lang niet bij haar geweest en zij had hare schoonmoeder gevraagd eens te komen; Zondags was het toch niet prettig op Scheveningen.
Er zijn dingen, waarvan men bij ons spreekt, en dingen, waarvan men bij ons zwijgt. Daar trekt een aandoenlijk gevoel van kieschheid de grens tusschen. Als de Zondagavond is aangebroken, brengt mijn kameraad Kreel weder, gelijk van ouds, zijn verkeeringsbezoek. En elken veertiendaagschen Zondagavond.
Ze herinnerde zich nu wel, ook Zondagavond had ze even dat gevoel gehad..., lang zoo duidelijk niet, en ook maar kort.... Had ze dan toch misschien op de receptie iets gezegd wat hij zich aan kon trekken?... toen hij zoo plotseling weg was gegaan, bevangen door den sterken bloemengeur.... Want Zaterdagavond was het juist zoo heerlijk tusschen hen geweest; dadelijk had ze dat gevoel gehad van in zijn sfeer te leven, in zijn licht, met hem in sympathie, verwantschap bijna.... Zij wist dat hij haar toen vertrouwd, haar vriendlijk tot zich opgeheven had.... En ook bij 't weggaan had ze dat nog sterk gevoeld, 't lag in zijn handdruk, in zijn stem, vooral in den ernst van zijn gelaat, dat haar toen al zoo goed-bekend, zoo lang-vereerd had toegeschenen.... Wat was er dan toch veranderd in die dagen waarin ze hem nauwelijks had gezien?... 't Was triestig dat het zoo mooi beginnende zoo gauw al was verstoord ... door niets ... door tijd....
Het was Zondagavond en de klok van de naastbijzijnde kerk sloeg het uur. Sikes en de Jood spraken samen, maar zwegen een oogenblik om te luisteren. Het meisje keek op van den lagen stoel, waarop zij ineengehurkt zat, en luisterde ook. Elf uur.
Ik heb nog nooit iets bovennatuurlijks gezien, ofschoon ik het overal zoek!" sprak Wronsky lachend. "Goed dan, aanstaanden Zondagavond. Maar gij, Constantin Lewin, gelooft gij er aan?" vroeg zij. "Waarom doet u mij die vraag? U kent mijn antwoord." "Ik zou zoo gaarne uw meening hooren."
Donna Micaela hoorde hem aan, zonder een beweging te maken. Een langen tijd zweeg zij, ook nadat hij opgehouden had met spreken. "Wanneer vertrekt ge?" vroeg zij eindelijk. "Ik vertrek Zaterdag van Diamante." "En wanneer gaat de stoomboot?" "Die vertrekt Zondagavond uit Messina." Donna Micaela stond op en liep naar de trap van het terras. "Mijn vader zal Zaterdag naar Catania reizen," zei zij.
Hiervoor is de Woensdag- en Zondagavond het meest geschikt; de Donderdag is meer voor weduwnaars; Zaterdagavond is ook niet ongeschikt, maar "Zaterdagavondloopers zijn koopers", zegt het spreekwoord. In de meeste streken moet de vrijer klokke acht bij het meisje aan huis zijn; in alle geval: Vrijers, die 't meenen, Komen vóor tienen En gaan niet voor eenen.
Woord Van De Dag