United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen vlogen ze weg als kwikstaarten en herinnerden mij tevens, dat het tijd was voor het lunch. Op het duin kwam de waardin uit de herberg mij zoeken. Met de handen in de zij begon ze een lang gesprek en liet mij daarbij haar mond en haar tanden, bijna haar maag zien.
"Zooals gij wilt," zeide Adeelen, wrevelig; "ik ben met u gegaan om u een dienst te bewijzen, niet om twist te zoeken. Er heerscht reeds tweedracht genoeg in Friesland." "Hoe!" zeide Madzy: "is nog de haat der partijen niet uitgedoofd, bij de gevaren die ons bedreigen?" "Trekt gij u nog de zaken van Friesland aan?" zeide Adeelen, met een spottenden lach.
"Ja, dien kennen wij," antwoordde de oude Blenter. "Hij voor u weg, om te halen geld?" "Ja, hij moet geld voor ons innen, en kan in een dag of acht weder bij ons zijn." "Hij nog vroeger komen. Wij dus bij rechte lieden, bij rafters, die wij zoeken. Vuur klein maken, anders wijd zien. En ook zacht praten, anders wijd gehoord worden."
Ik voldeed op dit punt aan de nieuwsgierigheid van Van Lintz. Mijn verhaal wekte zijne deelneming en die zijner dochter: en beiden gaven den wensch te kennen, dat Sander hen op de reis vergezellen mocht en evenals Van Lintz zelf, gelegenheid zoeken om in dienst des grooten Czaars een nieuwe en meer eerlijke loopbaan te beginnen.
Ahmed raapte het teedere lichaam op en zag, dat het omwonden was met een parelsnoer, waaraan een miniatuur hing, een bekoorlijke prinses voorstellende, stralende in jeugd en schoonheid. De prins drukte de beeltenis hartstochtelijk aan zijne lippen, en hij besloot dadelijk te vluchten, en het origineel van het portret te zoeken, hoe groot de gevaren en welke de hindernissen ook mochten zijn.
Doch zij werd wel gedwongen, die ijdele wenschen te laten varen, en troost te zoeken in haar hernieuwd vertrouwen op Edward's genegenheid, in de herinnering aan elk getuigenis daarvan, door woord of blik, die hem te Barton ontsnapten, en vooral in dat vleiend bewijs van zijn trouw, dat hij voortdurend aan zijn vinger droeg.
Ik dacht erover, een levensonderhoud te zoeken, evenals mijn voorganger; omdat, als je werk doet tegen je zin en met schaamte, dan is 't een marteling, en omdat de school me iederen dag mijn hoon herinnerde en ik er heel bittere uren doorbracht. Maar wat moest ik doen?
Spoedig kwam hij aan een rivier; die herinnerde hem aan den kleinen visch en nadat hij de schubbe uit zijn zakdoek had genomen, begon hij haar zacht tusschen zijn vingers te wrijven en zie, onmiddellijk verscheen de visch en vroeg: "Wat scheelt er aan, mijn broeder-in-God?" De prins antwoordde: "Mijn merrie is gevlucht en ik weet niet, waar ik haar moet zoeken!"
Er zijn menschen, die, als zij een gelukkigen mededinger zien, dadelijk gereed zijn niets goeds in hem te willen opmerken en alleen de slechte eigenschappen zien; er zijn daarentegen ook anderen, die in hun meer begunstigde mededingers alleen die hoedanigheden wenschen te leeren kennen, waardoor zij zelf uit het veld geslagen zijn en zij zoeken, met de felste smart in eigen boezem, alleen het goede in hem.
Men had verzuimt dezelve af te zenden, en uit hoofde van dit toeval waaren wy toen genoodzaakt, Officiers zoo wel als soldaaten, zonder onderscheid, ten einde niet van honger te sterven, vier-en-twintig uuren lang ons middel van bestaan in beschuit en water te zoeken.
Woord Van De Dag