United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Was een leelijke rammelkast, zonder veeren, de banken hingen wel op riemen maar het regende er in, de wielen waren verroest en door den regen half verteerd, 't ding zou het niet veel verder dan de tilbury brengen, een ware bolderwagen! Mijnheer zou verkeerd doen, hierin te gaan zitten enz. enz.

Geen ander rijtuig dan de wagen, die den overledene gediend heeft om voor zich en de zijnen het eerlijk onderhoud te winnen, voert hem nu ten grave, en deze wordt getrokken door zijn geliefd paard, den deelgenoot van zijn arbeid. Met het gezicht in de groote zwarte huik verborgen, zitten de vrouwen op de kist zelve.

Hij ging zitten en staarde naar het schouwspel van de zee. De zon kwam te voorschijn en maakte de atmosfeer nog zwoeler, terwijl de windstilte nog steeds aanhield. De zeeën namen voortdurend toe in grootte. "Waar die zee vandaan komt, gaat boven mijn petje," bromde Raoul ongeduldig. "Er is geen wind, en kijk eens, kijk eens dien kerel daar!"

»Ja, mijnheer," antwoordde ik, »ik ken u als fatsoenlijk man; maar zoolang ik u niet zie in kolonelsuniform, kan ik u het gevraagde eerbewijs niet geven." Doch terwijl ik dit zeide, nam ik eerbiedig mijn hoed af. »In dat geval, mijnheer," zeide hij, »zult gij, zoo zeker als ik in het Hoogerhuis zal zitten, er meer van hooren."

Betsy wenkte hem met een doek. De officier bracht de tijding, dat Wronsky ongedeerd was gebleven, maar dat zijn paard den rug had gebroken. Toen Anna dit hoorde, ging zij haastig weer zitten en bedekte het gelaat met den waaier. Karenin zag, dat zij weende. Zij kon noch haar tranen, noch zelfs een zucht, die uit haar borst oprees, weerhouden.

En zoudt ge het van u kunnen verkrijgen, geen uitstapje te maken naar Paulinzelle, met die heerlijke ruïne der oude abdij, zoo roerend schoon te midden van het donkere bosch, in een door heuvelen omkranst weideveld oprijzende? En verder nog..... doch ik vergeet, dat wij in den spoortrein zitten, die ons van Erfurt naar Gotha voeren moet!

Ik was dicht bij de deur gaan zitten, en bezig de laatste sok af te maken, terwijl ik mijn best deed te verstaan, wat hij tot een nieuwe leerling zei, die even dom is in 't Duitsch als ik.

Die trams zijn van een belgische maatschappij, die veel geld verdient, maar niet veel zorg besteedt aan het gemak der reizigers. De wagens zijn vuil en de conducteurs oneerlijk. Er is een afgesloten gedeelte voor de haremdames, maar vreemde dames mogen er geen gebruik van maken. Te gaan zitten naast een stoffigen neger is niet aangenaam.

Bij het minste leven op de trap vloog hij op, om de deur open te maken. Maar degenen, die naar boven kwamen, bleven altijd op een lagere verdieping. Langzaam ging de schilder dan weer in het hoekje bij de haard zitten. Het sloeg middernacht, en nog was Musette er niet. "Misschien was ze niet thuis, toen mijn brief kwam," dacht hij.

Hoewel nog bleek en eenigszins onvast van stem, antwoordt hij, zich tot een heesch lachen dwingend: "! ! ! ! dat is wel aardig, dat is casuweel." "Moeder," vraagt fluisterend Kobus, die al dien tijd stil op zijn stoel is blijven zitten: "Moeder, heet ik nou Makko?" "Stil toch," antwoordt vrouw Juttner even zacht, maar uiterst angstig, dat hij nog meer zal zeggen. "Hou je mond dan toch."