United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Zy is gered," hernam hy; en met eenen Vertrekt hy 't hoofd, zijgt neêr, en de adem is verdwenen. De Koning ziet het, ziet den doodstuip om den mond; En werpt zich by het lijk wanhopig op den grond. "Getrouwe!" stamelt hy; meer kon zijn hart niet uiten, En 't scheen hem in de keel den gorgel toe te sluiten.
Geen vlinder treurt er in den hof, Al zijgt een andre neêr in 't stof; Vergeeflijk klopt het vrouwenhart Alleenlijk niet voor vrouwenzonden; Het heeft een traan voor ieders wonden Slechts voor geen zusters schande en smart! Niet hun-alleen die juichen mogen, Heeft God Zijn zegen weggeleid: Zijn troostende barmhartigheid Verschijnt ook slaaploos-schreiende' oogen.
22 Geen vat wordt door duig of bodem te verliezen zoo lek, als ik er éénen zag, open-gespalkt van de kin tot daar waar men veest. 25 Tusschen de beenen hingen hem de darmen; het midden-rif was zichtbaar en de nare zak, die drek maakt van al wat er door heen zijgt.
Hij nam zijn toga op, en zonder geluid te geven bedekte hij daarmede zijn gelaat. Nog eens zwaait de tribuun met zijn arm, en toen.... welk een verwarring! Hier, ginds, overal opgestoken handen, en weder flikkert iets in de lucht. De veldheer Achillas stoot zijn dolk met zulk een vaste hand, alsof hij zich in het moorden geoefend had. Het zware lichaam van den Imperator zijgt neder.
Van Rheenen werkt zonder ophouden voort, tot hij eindelijk niet meer kan. De spade ontvalt aan zijne bevende handen, en bewusteloos zijgt hij neder. IJlings hijscht men hem op. Zijn gelaat is doodsbleek. Spoedig opent hij de oogen weder en vragend kijkt hij met wezenlooze trekken de omstanders aan. Ha, hij herinnert zich! Daar beneden in den put ligt een mensch bedolven onder het zand.
'k ontsluit u heel mijn' boezem zie my lijden, My-zelf, mijn eigen ziel, mijn zelfgevoel bestrijden. Geef, geef verademing, geef uitkomst! 'k kan niet meer." Dus zegt ze, en zijgt op nieuw in matte ontroering neêr. 't Was nacht.
Moesappelen worden goed gewasschen in lauw water, de appelen in vierdeparten gedeeld, de stelen, klokhuizen en bloesem en de vlekken op de schillen weggesneden en daarna met zooveel water opgezet, dat het nat halverwege met de appelen gelijk staat. Telkens omroeren om het aanbranden te voorkomen. Als de appelen week zijn, zijgt men ze door een zeef. Het vuur mag niet te sterk zijn.
Vergeefs zijgt hij al snikkend neêr En smeekt, bij zijn besneeuwde hairen, Den God van al wat adem heeft, Om hem 't zieltogend kind te sparen. "Ik sterf!" zucht hem de jongling toe, "Maar zoo uw hart zich kan ontfermen, Voer haar dan, die ik eeuwig min, Voor 't laatst in dees mijn trillende armen!
Willen ze dat niet doen, zoo zullen zij slavenbanden om hunne halzen krijgen; zoo zullen de buitenlandsche heeren hunne kinderen misbruiken en laten geesselen, totdat het bloed zijgt in uwe graven. Dan zullen de schimmen uwer voorvaderen u komen wekken en u bekijven over uwe lafheid en onbezonnenheid.
Daar is ROLAND met zijne helden in den ongelijken strijd tegen duizenden bij duizenden Sarracenen, die weigert op zijn wonderhoorn Olifante te blazen om zijn Koning te hulp te roepen; die eindelijk afgestreden, ten doode gewond, zich uitstrekt op den top van een heuvel, het gelaat naar Spanje gekeerd, maar het hart vol van "het zoete Frankrijk" en zijne maagschap; die stervend zijn rechter handschoen omhoog houdt tot God zijn oppersten leenheer; dan zijgt zijn hoofd op zijn arm, met saamgelegde handen ontslaapt hij; cherubijnen komen en voeren graaf ROLAND'S ziel naar het paradijs.