United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eene zilveren Junizon blikkerde op de huisgevels, danste tegen de ruiten, poeierde in de klare ruimte trillend uiteen. Hij dacht weer: "Het groene sijsje is kapot!" Het zeurde aldoor in zijne hersens en hij luisterde binstwijl naar de duidelijke herinnering aan het licht-tikkende vogelgezang.
"Dovid loopt óok zonder werk... al wèken," zorgvol Eleazar sprak. Er kwam gezwijg tusschen hun hoofden. Het gebrom der wentlende wielen, gromde als knoersing van roestige walsen. Scherp klikte de mortier van den potjongen en uit den hoek, achterin, zeurde het grijze gegalm van een chipsmaker. "Vrijdag schei 'k zelf uit," zei Juda: "de helft van de molens staat leeg... En 't wordt erger."...
Ik had het ze niet moeten toestaan, maar die Jet zeurde zoo en jouw troepje zeurde meê, en ik had eigenlijk niet op het weêr gelet. Ik kan ook niet op alles letten; mijn hoofd loopt me soms om van al die drukte, die ze maken. Maar trek je dat niet aan, ik vind het daarom wel gezellig, hoor! Intusschen zag het er buiten onheilspellend uit.
"U ken ze nie zien u heit makkelijk zegge dat moeder 't verstaat", zeurde Mijntje: "dat zijne geen boterhamme, dat zijne piemeltjes". "Zijne dat piemeltjes!" , riep Essie, nijdig 'n boterham tegen 't licht houdend, dat de korst op 'r voordeeligst te zien kwam: "doe 't me na voor veertien perzone, stik schlemiel!"
Dan stond, plomp en tot midden in de kleine kamer vooruitgeschoven aan 'n roestige pijp, 'n potkacheltje de kamerstank te bebroeien. Meestal borrelde 'n pot op het vuurtje en 'n benauwde eetlucht zeurde daaruit en vulde het kamertje met 'n wazig-blauwe mist van koolwasem en turfrook.
Jantje zeurde nog geruimen tijd door, maar toen hij zag, dat hij zijn doel daarmede niet bereikte, zette hij het op een schreeuwen op eene geweldige manier. De ondervinding had hem geleerd, dat dit een beproefd middel was. Maar dezen keer hielp het hem van den wal in de sloot, want het begon zijn vader al spoedig te vervelen.
En toen haar Dora wat zeurde, maakte zij het zwakke poppetje met allerlei gekheid aan het lachen; het leven scheen nu zoo somber niet, of zij kon vroolijk zijn. Hoofdstuk XVII. Lili zat in den salon te lezen, toen Frédérique binnen kwam. Zij had eenige visites gemaakt en zij eindigde nu haren middag bij de Verstraetens. Is Marie uit? vroeg Freddy. Neen, antwoordde Lili; wij zijn uit geweest.
De kruiige geur van de alle avonden versch gemalen koffie walmde nog in den lekkeren dampkring van stoomend water. De ketel zeurde zijn kringgezangetje op het fornuis, het klokje onder het kooitje van den kanarievogel tikte zacht met kleine haaltjes van den slinger, als de geregelde ademhaling van het kamertje.
Een vloek beefde op de lippen van den ander. "Neen, vandaag niet." Dat was zoodra hij maar met dien knaap alleen was, altijd om hetzelfde zangetje: het lijfdeuntje van monsieur Badaud; 's avonds eens had hij het in zijn ooren meêgedragen, het geneuried onder weg en sinds dien tijd zeurde Jachjemed er om, tot in het oneindige trachtte hij het na te zingen. "Monsieur, monsieur!"
De heer en mevrouw Verstraeten zagen in, dat die toestand niet langer houdbaar zou zijn. Want Lili zeurde nu eens en boudeerde eens, en Emilie, waarachtig! begon meê te zeuren. Mevrouw kwam dan wel eens klagen bij hare zuster Dora, de oude mevrouw Van Raat, maar de moede, grijze vrouw, die zich steeds in het verleden geluk verdiepte, gaf haar niet gelijk.
Woord Van De Dag