United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Aller oogen vestigden zich op den kleinen deugniet, die voortging met zich uitstekend te vermaken. "Jan, blijf daar toch niet staan! Aanstonds slaat de tobbe om, en dan verdrinkt hij. Gauw, ga hem halen!" "Ja vrouw, zie je, ik wil wel, zie je, maar...." "Allo Jan, zeur nu niet, maar haal hem. Gauw wat!" "Ja Griet, zie je, maar hoe? Ik wil hem wel halen, dat wil ik, maar...."
DE KINDERMEID. Ja, daar zal zoo waar niemand op het heele bal zijn zoo prachtig als mevrouw Nora. O, als ik maar durfde uitgaan. Als er maar niemand kwam. Als er thuis in dien tijd maar niets gebeurde. Och ik zeur; er komt geen mensch. Alleen maar niet denken. Mijn mof opborstelen. Mooie handschoenen, mooie handschoenen. Jaag het weg! NORA. O, ben jij het Kristine.
"Kom, zeur nou maar niet: jou royaligheid en de duivel z'n barmhartigheid is van één soort; kom nou maar in eens voor den dag met wat je wilt. Wat moet je met Kobus?" "Hij is onnoozel, hé?" "Ongelukkig, ja!" "Zou hij hm! zou hij zijn naam kunnen vergeten...?" "Wat bazel je toch?" "Ik heb het in mijn hand juffrouw, om te maken, dat Kobus een rijke jongen wordt, en...."
Dat komt omdat je mijn brief al heel slecht gelezen hebt, en dat had je gepast als je me voor een zeur en een kind en ik weet niet wat meer scheldt. Maar pikkeneurig of bekanterig ben ik niet, en daarom zal ik je maar heel kort en goed vertellen dat ik het net zoogoed, en misschien nog wel beter met onzen stand van menschen meen als jij.
De geur der koffie verspreidt zich door het vertrek en werkt zoo opwekkend op Keesje, dat deze met één sprong de juffrouw nadert en haar de woorden ontlokt: "Je bent toch een akeligheid: altijd moet je iemand aan het schrikken maken." "Je hebt er geen suiker ingedaan. Waarom geef je de anderen suiker en mij niet? ..." "Zeur niet, Keesje; neem nu je kop van het blad; er is suiker in." "Zoo?
Maar zij, ze richtte zich op, zich vergrootend in hare smart: vreemd drongen hare oogen zich in die haars vaders. Dus u wilt niet met Frank daarover spreken? U heeft dat niet voor me over? Neen. Het is allemaal onzin, zeg ik je. Zeur er niet meer over. Goed. Dan ... zal ... ik ... het ... doen! sprak ze langzaam, als nam zij een vast, onwrikbaar besluit.
"Neen, burgemeester, af is het niet, ziet u. Ik...." "En je zegt van wèl. Houd-je me dan voor den gek?" "Volstrekt niet, burgemeester, maar...." "Zeur nu maar niet langer, asjeblief. Dus je hebt het niet af?" "Neen, burgemeester, af is het niet." "Zoo, hoe komt dat? Je wist toch, dat er haast bij was?"
"Tante heeft zelf gezegd, dat zij mij nooit anders dan Elsje noemen zou." "Zoo? Nu, dat moet mama weten, maar ik vind Lizzie oneindig mooier en deftiger en je zult er dus maar aan moeten wennen dat je bij mij Lizzie heet. Zeur nu niet langer en kijk ook niet zoo knorrig. Ik zal je den weg wijzen naar de eetkamer; mama zal niet begrijpen, waar we blijven." Elsje volgde haar met een zucht.
Dus je gaat niet meê?» »Maar hoe kom-je zoo nat?» hield ik vol. »'t Heeft toch niet geregend?» »Wel neen, 't zijn maar enkele spatjes water.....» »En waar zijn je stelten?» vroeg ik, want hij moest den steek op mijn lange slapen terug hebben. »Och jongen, wat zeur je toch! Ik kan toch wel eens uitgaan zonder mijne stelten.» »Ja, zeker, natuurlijk.
Alleen Pieter kon er het vroolijke niet van inzien. De tranen liepen hem eindelijk langs de wangen, en hij stond aan den oever te midden van onze natte kleeren, als het beeld der wanhoop. »Och, och, wat moet ik toch beginnen?» jammerde hij. »Was ik maar niet met jelui meêgegaan en had ik maar niet gezwommen!» »Kom Pietje, zeur nu niet, asjeblieft, want daar komen we niet verder meê.
Woord Van De Dag