United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eline was, om de gepozeerde artisten niet af te leiden, naar de serre gegaan en zette zich neêr bij den heer Verstraeten, dien zij nog met zijn verjaardag feliciteerde. Hij legde zijn boek uit de handen en zijn bril af, terwijl hij met zijn tintelende, bruine oogen vol welgevallen het elegante meisje beschouwde.
Na het gebed zette de fijne figuur zich achter het orgel. We zagen hem niet meer, doch hoorden hem zingen in orgeltoonen. Eerst een kort voorspel, en dan volgde het godsdienstig lied, waarbij de heele school meezong. Dat waren heerlijke oogenblikken.
Hierop, na uit een kast een wijnbeker en twee flesschen gekregen te hebben, zette zij ze op tafel, en zei op vasten, volstrekt niet vragenden toon: "Gij zijt een Sakser, vader!
En hij kuischte voort het koperen beslag en zette den stok dan glimmend in den hoek van den heerd. De vrouw smeerde den boers beste schoenen in en zette ze nevens den wandelstok.
Van dat oogenblik af zette u, onze dagelijksche huisvriend,... nooit meer een voet in ons huis. DOM. MANDERS. U heeft immers, onmiddellijk daarop, met uw man de stad verlaten. MEVR. ALVING. Ja, en hier buiten is u zoo lang mijn man leefde nooit bij ons gekomen. Het zijn zaken geweest die u dwongen mij op te zoeken, toen u in de kwestie van het gesticht is betrokken geworden.
Mathilde was op haar kamer gaan zitten, vóor de tafel, de handen aan haar hoofd. Zij vroeg zich af, waarom ze zoo raar deed gedurende de laatste week, waarom ze eigenlijk van Jozef van Wilden hield. Op haar gemak zette zij hem in haar verbeelding en overwoog: wat er nu eigenlijk áan hem was.
Zonder gemaaktheid stond Thénardier op, naderde den schoorsteen, nam het scherm weg, dat hij tegen het naaste bed zette, en vertoonde alzoo het komfoor met gloeiende kolen, waarin de gevangene duidelijk den wit gegloeiden beitel kon zien, die met kleine roode vuursterretjes gespikkeld was. Toen zette hij zich weder voor den heer Leblanc. "Ik herhaal," zeide hij, "wij kunnen elkander verstaan.
De conducteur zette z'n fluitje aan de lippen.... En wie kwamen daar op het aller-laatste oogenblik nog aanstormen....? Nel en Kee! »Gelukkig!« riep meester. »Gelukkig!« zuchtten een heele boel monden. »Vlug wat!« riep de conducteur. Hij ontsloot een portier, meester en de twee meisjes stapten in, en.... Daar gilde het fluitje, daar steunde de locomotief, en daar reed de trein heen.
Vóor een vierkant tafelken, ook met een witten geborduurden doek bedekt, zette Goedele zich neere en bleef er den avond herdenken in hare luie gepeinzen. Ze was moe. Ze haperde aan wrevelige herinneringen, al kleinigheidjes die groot werden in haren geest en waarmee ze dan een gedwongen hopeloosheid wilde bewijzen. Ze redeneerde tegen haar eigen zelve en gebruikte daartoe de minste gebeurtenis.
Strijd met regen en wind. Op acht mijlen van het eerste kamp. Spoedig hadden zij eenige vogels geplukt en zorgde Pencroff voor een meer versterkend maal. Tegen den nacht zette de storm weder op. De zee klotste met geweld tegen de rotsen en een zware regenbui viel als een dikke mist neer.
Woord Van De Dag