United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen zij zijn kabinet binnentrad, zat hij, gereed om weg te rijden, in zijn uniform voor een kleine tafel, waarop hij leunde, en zag treurig voor zich heen. Zij zag hem eer, dan hij haar, en zij bemerkte, dat hij aan haar dacht.
Maandags avonds zat Gerrit nauwelijks een kwartier bij zijn buren in de gezellige keuken een pijpje te rooken, Jannetje had het in haar eigen opkamertje erg druk of zonder veel omwegen kwam hij met de groote zaak tevoorschijn. "Buurman Huiskamp; ik heb gisteren middag een poosje met je dochter gesproken." "Zoo, zoo!" bromde Huiskamp, die er reeds alles van begreep.
En, toen hij, weinige dagen later, met Janboer achter de stokrozen op 't benkske zat, toen dacht hij aan de liefderijke hand Gods, die hem gespaard had, en er kwam hem een: Goddank! over de lippen. "Amen," zei Janboer, en Jozef wenkende, gingen zij te zamen naar de keuken, waar moeder Trijntje en Jenneke zaten te spinnen.
»Weet je« zeide hij vertrouwelijk, »'t is Mars, je weet wel, van de oorlog! Ik had er een plaatje van, maar ie lijkt niet erg! Ik heb oude broodjes opgespaard, maar die benne te hard, zie-je, je ken d'r geen vòrm in krijge«. En hij toonde mij een steenhard stukje »kug«, dat vol roode verf zat. Het was het stuk, dat er zooeven afgevallen was, en 't stelde blijkbaar Mars' linkerarm voor...
Op de paal, waarbij hij zat, stond in groote letters aangeduid, dat Londen juist zeventig mijlen ver aflag. De naam riep een nieuwe reeks denkbeelden in den jongen wakker. Londen! die groote stad! Daar zou niemand zelfs Mr. Bumble niet hem vinden!
Ze zat met 'r elbogen op 't kozijn gestut dikke tranen vielen op 'r omslagdoekie. Voelend dat-ie 't z
Een jongensneus en in 't algemeen iets kinderlijks kenmerkte hem, hoe knap hij ook zijn mocht in zijn vak. Maar dit was 't juist, waarom zijn moeder hem zoo mocht lijden. Zoo onschuldig en zoo knap! Het lied was uit en de menschen klapten een beetje in hun handen. Emilie was gaan zitten naast Jozef. Toevallig zat Louis aan haar anderen kant.
Nadat ik Concepcion gezien had, kon ik niet begrijpen hoe het meerendeel der inwoners er ongedeerd was afgekomen. Op vele plaatsen vielen de huizen naar buiten, en vormden aldus in het midden der straten kleine heuvels van puin en metselwerk. Rouse, de Engelsche consul, vertelde ons, dat hij aan het ontbijt zat, toen de eerste trilling hem waarschuwde om naar buiten te snellen.
Eenige zetels verder werd het oog geboeid door den echten Nimrodskop van een vermetelen olifantenjager, die soms zes maanden achtereen in het hooge noorden zwierf, op de jacht van olifanten en nijlpaarden, en recht tegenover den ouden Kloppers zat Kees Lakenvelder, evenals baas Kloppers het hoofd van een groote, geachte familie.
»'t Is licht genoeg voor wat ik te doen heb.« »Bill,« fluisterde Nancy met ongeruste stem, »waarom kijk je me zoo aan?« Een oogenblik zat de inbreker haar aan te kijken met trillende neusvleugels en hijgende borst; toen greep hij haar bij hoofd en nek en sleepte haar naar 't midden van de kamer; met een blik naar de deur drukte hij haar zijn hand op den mond. »Bill!
Woord Van De Dag