United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nu deedt gij beter de geschenken over te geven aan den rechtmatigen eigenaar, uw zoon Maximus, anders zal ik geen stap verder gaan, al zoudt gij mij dreigen mijn oogen uit te steken". Toen vorst Ivan deze besliste woorden hoorde, was hij ten zeerste verontrust en hij riep zijn vrienden en voïvodes bijeen, om hem te raden wat te doen.

Ik maakte het op uit eenige woorden, die hem ontvielen. "Het is zeker," zeide ik hem, "dat wij niet op ons uitgangspunt terug gekomen zijn; maar als wij den oever langs varen, komen wij stellig weder bij Gräubenhaven terug." "Als dat zoo is," antwoordde mijn oom, "is het noodeloos om dit onderzoek voort te zetten en het beste is naar het vlot terug te keeren. Maar vergist gij u niet, Axel?"

De zonderlinge woorden, welke Montparnasse bij 't gezicht van den stadssergeant tot Gavroche gezegd had, gaven in de dieventaal te kennen: Pas op, wij kunnen niet vrij spreken.

In dit uiterst ogenblik, in dit aaklig stervensuur herinnerde De Mortenay zich de woorden en de belofte van Deconinck; hij was blijde dat hij de Landvoogd nog redden kon en riep: "Ik ben De Mortenay, men late mij door!" De Klauwaards lieten hem met eerbied doorgaan en hinderden hem geenszins.

"Thans niet: ik zal u wellicht er een zenden, wanneer wij op de plaats onzer bestemming zullen zijn: en dan wacht ik er een van u en van uwe vrouw." Met deze woorden beantwoordde zij mijn handdruk, sloeg zich den sluier over 't gelaat en stapte haastig in den wagen, die haar wachtte. Haar vader nam plaats nevens haar: de zweep des voermans klapte en het rijtuig voerde beiden uit mijn gezicht.

't Zijn de kinderen van Gerrit Zwarte den voormaligen timmermansknecht; van Zwarte, die sinds een paar jaren zooals hij zich uitdrukt bang voor springende knokkels is geworden, en daarom zijn handen maar in de broekzakken houdt. Daar gaan ze, die kinderen. Evert, de oudste, trekt Sander met zich voort, en paait den bibberenden kleine met de woorden: "Kom maar, 't is warm daarginder."

Vrouwen zijn gemakkelijk te misleiden door mooie woorden; en zoo sprong de vrouw van Strahinya op, raapte het scherpe lemmet van den grond, en wikkelde het zorgvuldig in zachte zijde, want zij was bevreesd haar hand te zullen verwonden.

"Alle koningen, die geen koning van Frankrijk zijn," zeide hij, "zijn provincie-koningen." Op zekeren dag vroeg men in zijn tegenwoordigheid: waartoe de redacteur van den Courier Français veroordeeld was? en toen men hierop antwoordde: Tot suspensie! merkte Gillenormand op , dat sus hier te veel was. Woorden als deze geven iemand vermaardheid.

Als we te midden van de ruïnen ons onderzoek voortzetten, zien we een groep huizen, die volkomen onbeschadigd is gebleven; nauwelijks ziet men er een paar scheuren in. Op den hoek van den muur leest men de woorden op een bord: "Allen gered!" geruststellende verzekering voor de menschen, die misschien nog in ongerustheid zijn over het lot hunner daar wonende nabestaanden.

En de somber vragende blik van het beeld hypnotiseerde hem en zijn instinct sluimerde onder het verpletterende gewicht er van in ... Vriendschap? Dankbaarheid? Woorden! Er was niets dan conventie en ... armoede. En dan was er dat beeld, dáár, vóór het vuur, vóór zijne vergroote, starre pupillen, versteend, tot een opdoemsel van zwijgend, aanstarend en helsch magnetisme.