United States or Chad ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nu dan, spoedig voort, bid ik u; want anders komen wij de jacht te spade. Gij vazal, ga ter zijde; waarschuw ons wanneer wij moeten draaien. Hoe ver zijn wij nog van Wijnendale?" De jongeling nam zijn kap heuselijk van het hoofd, boog zich voor zijn redder en antwoordde: "Nog een korte mijl, mijn Heerschap." "Bij mijn ziel!" sprak De St.-Pol. "Ik geloof dat dit een wolf in een schapenvel is."
De jonge Gwyde van Vlaanderen was volgens de belofte, die hij in het woud, bij de puinen van Nieuwenhove aan Deconinck gedaan had, met de besproken hulp van Namen gekomen. Onderweg had hij het kasteel Wijnendale ingenomen en er de Franse bezetting neergehakt.
Terwijl hij dus in diep gepeins verzonken was, en dat de andere ridders met oogwenken over zijn droefgeestigheid schertsten, ontvouwde het slot Wijnendale zich voor hen met zijn hemelhoge torens en reuzenstaltige wallen. "Noël!" riep Raoul de Nesle met blijdschap. "Ginds is het einde onzer reis. Wij zien Wijnendale in weerwil des duivels en der toverij."
Uit het slot Wijnendale ging het geblaf der honden onophoudelijk in de hoogte. Het briesen der paarden mengde zich met het zoete geluid der jachthorens; echter hing de valbrug nog in de hoogte en de voorbijgaande landlieden mochten alleenlijk raden wat er gaande was.
"Heer!" antwoordde de Vlaming in slecht Frans. "Ik ken geen andere weg naar het slot Wijnendale en wist niet dat het UEdele geliefde op dit uur te slapen." Bij dit gezegde kwam er een bitsige grimlach op zijn gelaat; het scheen dat hij de ridder tergen wilde. "Bij God!" riep De Chatillon hem toe. "Gij lacht gij spot met mij.... Hola! Mijn knapen, dat men die Laat in de lucht hange!
En u mijn vader, u bezit ik weder! Dan zullen wij nog in ons schone Wijnendale terugkeren; de droefheid zal uw oude dagen niet meer bitter maken, en ik zal mijn leven zo vrolijk en zo zalig in uw armen doorbrengen! Dit geluk mocht ik niet hopen, ik dorst zo veel van God in mijn gebeden niet vragen." "Luister wel, mijn kind, en word niet mistroostig, ik bid u: heden moet ik u weder verlaten.
Daar Gwyde, om zijn hoge ouderdom, het slot Wijnendale zelden verliet en niet zeer door de Vlamingen bemind was, kreeg Robrecht mede de naam van Graaf, en was hij door het ganse land als heer en meester aanzien en gehoorzaamd.
Ik neem de goden tot getuigen van myn trachten, Om myner kindren lot en 't uwe te verzachten. De ridder of de spreker die door de bewoners van Wijnendale uit beleefdheid of medelijden ingelaten werd, bevond zich eerst in een vierkante plaats onder de blauwe hemel.
Indien hij zo edelmoedig niet ware zou ik hier in Wijnendale met UEd. niet zijn; want hij zelf is het, die mij uit Rupelmonde in dit aangenaam verblijf geroepen heeft. Nog meer, hij heeft besloten het Huis van Vlaanderen weder op te bouwen en mij nogmaals op de Grafelijke zetel te plaatsen. Dit is de zaak waarover ik met UEd. te handelen heb want uw hulp heb ik nodig."
De jonge Machteld, die zich nu zo pijnlijk van al haar bloedverwanten gescheurd zag, volgde deze nieuwe vriendin en verliet het slot Wijnendale, hetwelk een Franse bezetting had ontvangen. Het huis van Nieuwland was in de Spaansestraat te Brugge gelegen.
Woord Van De Dag