United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Voorzeker niet," riep Texar uit. »De duivel verhoede, dat wij ooit zoo'n onvoorzichtigheid zouden begaan, die ons geheim aan het licht zoude brengen. Dus wij zullen u eerst den volgenden nacht hier in de wigwam weerzien. En wanneer ik zelf genoodzaakt werd in den loop van den dag te vertrekken, dan moogt gij het eiland eerst na mij verlaten.

De kreek ontleent haren naam "Wigwam" aan enkele Vuurlandsche woningen; maar met hetzelfde recht zou elke baai in den omtrek zoo genoemd mogen worden.

"Wilt gij niet met mij rijden, niet althans nog dezen nacht bij ons blijven?" "Tonkawa het zijn volkomen onverschillig, of dag of nacht. Zijn oogen goed maar zijn tijd zeer kort. Hij heeft verloren vele dagen, om te vervolgen kornel; nu hij doorrijden dag en nacht, om zijn wigwam te bereiken. Hij vriend van blanke mannen; hij groot vriend en broeder van Old Firehand.

De andere waakhond keerde op een wenk van zijn baas naar de wigwam terug, alsof hij alleen met de bewaking daarvan belast ware. Een oogenblik later zag Zermah Texar den tegenovergestelden oever beklimmen, alwaar hij zich voor een oogenblik ophield om zijn troep behoorlijk op te stellen.

Op de tafel bespeurde zij een van die dolken met breed lemmet, waarvan de Indianen zich bij hunne jachtpartijen bedienen. Zij greep dien dolk en verborg hem onder hare kleeding. Zij nam ook eenige reepen gedroogd vleesch mede, die hare voeding gedurende eenige dagen moesten uitmaken. Thans kwam het er op aan om de wigwam te verlaten.

Ik blijf met mijn rafters hier, en houd de tramps zoo op, dat zij slechts langzaam vooruit kunnen, en dat zij stellig niet bij de boerderij zullen aankomen, voordat daar alles gereed is, om hen behoorlijk te kunnen ontvangen." "Mijn broeder heeft altijd de beste gedachten; en dat zou ook dezen keer weer het geval zijn; maar Butler is niet in zijn wigwam." "Niet?" vroeg Firehand verwonderd. "Neen.

Zorg nu Squambo, dat niemand de rust in den omtrek van de wigwam stoort." »Daar zal ik voor zorgen." »Wat voeren onze lieden uit?" »Zij drentelen heen en weer, en schijnen weinig geneigd om rust te genieten." »Dat geen hunner zich verwijdere." »Geen enkele, wees gerust." »Hoe staat het met het weer?..." »Iets beter. Het houdt op met regenen, en de windvlagen beginnen ook al te bedaren." »Goed."

Het was eerder afschuwelijk geworden. De wind huilde en de regen kletterde onophoudelijk. Texar en zijn metgezel zouden zich onder die omstandigheden voorzeker niet buiten wagen en zouden den nacht in de wigwam doorbrengen. Bijgevolg zouden zij hunne plannen eerst den volgenden ochtend ten uitvoer brengen.

Schielijk rukte hij nu ook den jongen Indiaan het geweer uit de hand, en brandde de lading op het ondier af, maar het schot was andermaal mis. "Slecht schieten. Geweer niet kennen," zeide de "oude beer" zoo bedaard, alsof hij in zijn veiligen wigwam bij zijn gebraden vleesch zat. De Duitscher hoorde die woorden niet eens.

Thans wist Zermah niet meer wat op de vragen van Dy te antwoorden. Helaas, zij zag dat het arme kind, in weerwil van hare toewijding, in weerwil van hare zorgen, wegkwijnde. De wigwam was, zooals gezegd is, niets anders dan eene ruwe, onbebouwde hut, die voor het winterseizoen zeer onvoldoende had moeten gerekend worden.