United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kijk, kijk! Wie da we doar hén! riep Veel-Hoar, half spottend, half uitdagend. We zóen wel geld gêen om ulder te zien! Deeske Wildeborst en Theofielke Schandevel hielden zich even heel kalm en ernstig, alsof ze de spottende toespeling niet begrepen. "Elk ne gôen oavend," herhaalden zij enkel nog eens.
Wie zich in de kerk met een vrouw afgaf, moest de absolutie daarvoor betalen met 6 grossi.
Maar wie ziet haar tegenwoordig nog? Wie klaagt er tegenwoordig over, dat hij te veel van haar gaven ontving? Den eersten Vrijdag in October begint de groote jaarmarkt in Broby, die acht dagen duurt. 't Is 't groote feest van den herfst.
In de concertzaal van de Opera. Maar u weet toch wel wie Mengelberg is! Heel de wereld kent hem." "De duivel mag hem halen. Verder." "Wel, bijna alle leden van onze partij woonden het concert bij. Men speelde de Piet-Hein-Rapsodie van Van Anrooy. Prachtig. Subliem. Jammer dat u er niet was. Ze waren er bijna allemaal, onze partijmannen." "Een zekere ezel, Dorislas genaamd, niet uitgezonderd.
U, zuster van de lelie Nitetis, wie ik nevens haar 'de roos' zou kunnen heeten, u bid ik om vergeving dat wij gekomen zijn om u de liefste vriendin te ontrooven."
Maar wie nog 't hardst van allen klapte, dat was de prins, die zoo dol veel van zingen hield. En weer moest Hilda zingen en nog eens en nog eens. En toen drukte de prins haar en haren vader de hand en zei, dat hij in langen tijd niet zoo in zijn' schik geweest was. En als er iets was, waar hij Hilda plezier mee kon doen , dan moest ze het maar zeggen.
Wie er wèl op lette was tante Sophie. Schoon zij zelve naar eene andere provincie had moeten verhuizen, waar het haar toegewezen deel der vaderlijke goederen was gelegen, had zij haar hart noch haar aandacht kunnen aftrekken van het ouderlijk huis. De voormalige rentmeester, zelf niet weinig verbitterd tegen den nieuwen eigenaar, trad in haar dienst als haar zaakwaarnemer en spion.
Ten eerste omdat er bij de kinderen geen lokmiddel, geen prikkel is, ten tweede omdat zelfs al waren ze er wel, het gebrek aan middelen en allerlei vooroordeelen ze dooden. Men zegt dat in Duitschland de zoon van een landbouwer acht jaar op de dorpsschool leert. Wie zou hier de helft van dien tijd willen besteden, wanneer men er zulke schamele vruchten van plukt?
"Kindlief," riep de oude baljuw, "die kleine burgemeester is een kerel als een oorworm! Dat is een kerel, flink als een geweerslot, kindlief!" Maar zij, voor wie deze woorden bestemd waren, hoorde hem niet. Mijne moeder lag in haren stoel en schreide bitter.
Wat onse ladinge was ende waer met d'selve naer toe wilde ende wie doen alhier opperhooft was. Dat wij van Taijouan quamen ende na Japan wilde, dat wij met harte vellen, suijcker, aluijn en andere goederen geladen waren, dat d'hr Coijet als doen regeerende opperhooft was. Waer 't volcq, goederen en geschut was gebleven.
Woord Van De Dag