United States or Zimbabwe ? Vote for the TOP Country of the Week !
En nu, de notaris Van Saffelen was gestorven, en de aangifte bij den eersten wethouder geschied, want burgemeester was voor eenige dagen naar Holland vertrokken. Naar Holland! Flitz was vuurrood geworden toen hij het hoorde. Naar Holland! Heerengracht Nº. 260! Suze! Zou Suze waarachtig alles vergeten hebben!?
Die vadsige, trage secretaris, die stugge wethouder, die drie getuigen in hun werkpak, die stoffige registers in de hooge, houten kasten om de muren, en ook de welbekende alledaagschheid van haar ouders en zijn moeder, van Vaprijsken en van La, 't was alles of het niets te maken had met de gewichtige gebeurtenis waarvoor zij daar vereenigd waren, en die nu plotseling als een omwenteling in haar leven zou te weeg brengen.
Daags na de beruchte vergadering in het Gemeentehuis had hij zijn ontslag als wethouder ingediend; en, sinds dien met alle leden gebrouilleerd, vereenzaamd en verlaten, zich als 't ware uit het maatschappelijk leven teruggetrokken.
De Prins toonde Haar eerst aan den wethouder, daarna aan de getuigen. Een blozend kindje, goed van gewicht was de indruk. De heer Meys las de geboorteacte voor en die werd vervolgens geteekend.
Hij hoopte, dat dit vorstelijke kind tot in lengte van dagen onder de levenden in de registers van den burgerlijken stand blijve aangeteekend, tot vreugd van het Koninklijk Huis, tot heil en zegen van het dierbaar Vaderland.« De Prins-Vader dankte den Wethouder met een handdruk; waarna de heeren vertrokken.«
Zeker! Zeker! laat mijnheer dadelijk binnenkomen. Ik lei mijn hoed en handschoenen naast mij neer en trok haastig mijn overjas weer uit, omdat ik, naar ik meende, een Wethouder der gemeente, die mij de eer van zijn bezoek gunde, niet in haast mocht ontvangen.
"Maar.... maar.... wat....!" klonk het eensklaps akelig uit de dichtgeknepen keel des ouden: en toen, toen werd dat eerwaardig gelaat zoo akelig wit; toen sloeg hij weder de hand aan het voorhoofd; toen beefde hij over al zijne leden; toen suisde het hem in de ooren, en terwijl de wethouder riep: "Wat deert u?" zonk de grijsaard, die voor een nieuwe beproeving nog geenszins bestand was, machteloos achterover in zijn leunstoel.
"Joa," lachte vader van Dalen, blij dat hij even lachen kon, "kurt en nie kurt; 't es gauwe gedoan, maar 't duurt lank." Hij keerde zijn vriendelijk gezicht met het eene helder-levend oog en het andere wit-dood oog naar den stroeven wethouder en naar den slappen secretaris en vroeg of hij hen met iets trakteeren mocht. "Merci, van Doalen, 't es te vroeg," bedankten zij.
In de laatste 15 jaren treed ik regelmatig op als spreker, ik was meermalen candidaat voor de Tweede Kamer en ik ben hier in Santpoort tot lid van den Raad gekozen, op de eerste vergadering die ik bijwoonde werd ik tot Wethouder benoemd. In een interessante gemeente, een gemeente waar iets te werken valt. Ik heb hier o.a. de afdeeling Onderwijs, die nog al in mijn richting ligt.
W. de Rivecourt, Gepensioneerd Kapitein te Zutphen. A. J. Rodenhuis, Lid der Staten van Friesland en Wethouder der stad Harlingen. g. p. IJ. Rodenhuis Pzn. Zeehandelaar te Harlingen. g. p. H. R. Roelfsema, Boekhandelaar te Groningen. G. Roker, voor het Leesgezelschap te Tjallebert. Th. Romein, Stads Architect te Leeuwarden. D. T. Roorda te Wijtgaard. H. L. Roorda, Boer te Kimswerd. g. p.
Woord Van De Dag