United States or Sweden ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik was recht toornigjes op u, toen gy laatst by my waart: want ik meende, dat je zo niet tot het diepste van ons wegje waart doorgekropen; dat het allegaar zoo maar stukwerk was, om dat je zo weinig zin hadt aan Broeder Benjamin. Wat heb ik my voor den Here vernedert, om dat ik eenigen agterdogt omtrent dien Huichelaar plaats gaf!

Niemand betrad het wegje dat van Badoer leidde naar den boom. Straks zou ze komen: o, zeker.. 't was nog zoo vroeg! Saïdjah zag een badjing die met dartele vlugheid heen-en-weersprong tegen den stam van een klappa-boom. Het diertje de ergernis van den eigenaar des booms, maar lief toch in gedaante en beweging klauterde onvermoeid op-en-neder.

Intusschen liep 't beminde dichtertje kalmpjes als een net burgerheertje zijn wegje af naar z'n graf en op 't Damrak en op 't Rokin en in heel Amsterdam en overal ging 't verkeer z'n gang, alsof er aan 't dichtertje niets gelegen was.

«Geneer je niet, ga je gang maar." De baas hield de lantaarn even hoog op, om zijn gast de takken te laten zien die over het wegje groeiden.

«Hier heen," zei het meisje, «hier heen, heertje!" een zijpad inslaande dat snel opliep. Zij ging vooruit, de bloote voeten bij iederen stap aan den grond geklemd. Het in zigzaglijn stijgende wegje, als bezaaid met kleine steentjes, werd aan weêrszijden ingesloten door een dikke haag van cactusplanten, ineengeward tot een onnaspeurlijk aantal.

De helling van de Tourmalet, die wij af moesten klimmen, is vrij steil; doch het smalle wegje loopt met slingers onder elkanderen. Hier stapten wij van onze paarden af, en leidden dezelve bij den toom achter elkanderen volgende. Alles is hier woest en ontzaggelijk; voor zich ziet men in de vallei van Bastan, als in eene vreesselijke diepte.

De trein uit Rotterdam nadert snuivend en sissend het station Leiden. Uit een waggon tweede klasse springt André de Witt, die zijn vrijen Zondag bij zijne familie komt doorbrengen. Getroost haast hij zich langs het vervelend wegje van Zomerzorg naar de oude poort, die toegang geeft tot het Leidsche Atheen.

"Doen die koeien niets?" vroeg Hans, niet erg op zijn gemak bij 't vooruitzicht, die te moeten voorbij gaan. "We zijn al zoo dikwijls hier langs gekomen. Kijk, dat smalle paadje gaan we over; als kippetjes loopen we dan achter elkaar aan. Dolf, jij moet de haan maar zijn en ons voorgaan." "Wat een grappig wegje is dit," zei Bob, toen allen op het smalle landpaadje liepen.

Om bij zijn landgoed Deviar te komen, sloegen we rechts van de markt een wegje in, dat door cactusheggen was omzoomd; daarna begonnen de bergen en dalen der duinen, die hier en daar waren gekroond met aanplantingen van dennen.

We hielden dien zoowat een mijl ver, gaande in de richting van Ragusa, en trokken toen verder den heuvel af, die hier zeer steenachtig en steil is, en volgden een geitepad naar het vruchtbare dal omstreeks duizend voet lager. Het was vroeger blijkbaar een veelgebruikt en goed onderhouden wegje, maar het zag er nu verlaten en verwaarloosd uit.