United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Vóór hem zoowel als achter hem van waar hij gekomen was rees de weg; hij liep een eind weegs vooruit, omziende en weder omziende; dan ging hij weêr terug, de plaats voorbij waar de paardensporen in 't hout verdwenen. Toen hij zijn hoofd weêr omwendde zag hij tegen 't avondlicht een kleine gedaante die den weg afdaalde hij wist in eens, dat het Mevena was en beefde.
Hij brak in aller haast de tent op, zette zijne ontstelde echtgenoote te paard en joeg het dier met stokslagen voor zich uit, terwijl hij de arme Jeschute met de vreeselijkste beschuldigingen overlaadde. Parcival vervolgde intusschen opgeruimd zijn weg; getrouw aan den raad zijner moeder groette hij een ieder, dien hij tegenkwam, op vriendelijke, bescheiden wijze.
En Eline, zonder er bewust van te wezen, ruw door al dit onverwachte aangegrepen, school, uit plotselingen angst voor Betsy, in hare melancholische terughoudendheid weg, terwijl zij sedert, zich toch hare meerdere zwakheid bewust, het overheerschende streven der zuster met een zeer prikkelbaren hoogmoed poogde te bestrijden, in die overheersching niet meer de rust en voldoening van eertijds weêrvindend.
Op deze schijf rustten de benedenste lagen van het metselwerk, waarbij men door best tras de steenen ijzervast aaneenverbond. Toen de werklieden van den omtrek naar binnen hadden gemetseld, stonden zij in een put van 21 v. doorsnede. Na dezen arbeid togen de gravers opnieuw aan het werk, om de rots onder de schijf weg te hakken, de schijf zelve onderschragende.
De langste weg moet een einde hebben op den donkersten nacht moet een morgen volgen. Een onverbiddelijk verloop van oogenblikken doet den dag der boozen voortsnellen naar den eeuwigen nacht, en den nacht der rechtvaardigen naar den eeuwigen dag.
De alférez ging op een stoel zitten, naast de onheilvolle deur, en had het geduld om meer dan een half uur te wachten. "Ben je werkelijk weggegaan, of zit je daar, lamstraal?" vroeg de stem van tijd tot tijd, met wisselend epitheton, maar stijgend in toon. Eindelijk begon ze stuk voor stuk de meubels weg te halen. Hij hoorde het gedruisch en lachte. "Oppasser!
Vogeltje vogeltje uit hooge luchten eheu eheu evoe Salamander!” Zoo schreeuwden en krijschten de drie als bezetenen dooreen. Luid schreiend ijlde Fransje weg, doch Veronica bleef kermend van smartepijn op de sofa liggen. Toen ging de deur open, alles werd plotseling stil en er trad een klein mannetje in een grijs manteltje binnen.
Elf mijlen lang, in welken wij bijna duizend meter stegen, en die wij in twee uren aflegden, gingen wij door een vreemde, wilde bergstreek, met een even wilden plantengroei. Wij waren op weg naar den Grooten muur. Deze muur begint in Shan-hai-kwan in zee en eindigt in Suchoo in zee. In ongeveer 200 jaar vóór Christus begon de keizer Chin-shi-Hwang-ti dezen muur te bouwen.
Beide broeders zochten Lucas op tusschen de groepen. Zoodra ze hem gewaar werden, stond Tarsilo stil. "Nee, laten we weggaan van hier. We gaan ons ongeluk tegemoet!" riep hij. "Ga jij weg, als je wil, ik neem 't aan!" "Bruno!" Ongelukkigerwijze naderde een man, en zeide tot hen: "Wed u mee? Ik ben voor de boelik." De twee broeders antwoordden niet. "Ik heb gewonnen!" "Hoeveel?" vroeg Bruno.
Wel doorleefde Gorgias nog eens in den droom het vreeselijke schouwspel van den vorigen dag, doch toen de zon van den tweeden Augustus met helderen glans over Alexandrië opging, namen nieuwe, vriendelijke indrukken een goed deel van de verschrikkingen dier gruweltooneelen weg. In den vroegen morgen landde op het Slangeneiland de eene boot na de andere.
Woord Van De Dag