United States or American Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Gij hebt aan mijn vader verklaard," zeide Frits, »dat ik Waterfontein heb afgestookt." »Ja," antwoordde de Kaffer, terwijl het hart hem tegen de zwarte ribben sloeg. »Hoe kondt ge er toe komen, om je jongen baas zoo gruwelijk te belasteren?" »Ik heb slechts naar mijn overtuiging gesproken," zeide de Kaffer op zachten toon. »Dus jij volhardt bij je beweren, dat ik de brandstichter ben?"
Het eerste werk van den jongen Boer in den volgenden morgen was, om Jack Williams op te zoeken. »Waarom hebt gij mij niet verteld, dat Waterfontein is afgebrand?" vraagde hij op scherpen toon. »Is Waterfontein afgebrand?" vraagde Jack in groote verbazing »Waterfontein?" »Weet ge 't niet?" vraagde Frits Jansen vol argwaan.
»Waaraan meent Eliëzer mij herkend te hebben?" vraagde hij na een pauze, maar het meesterke wist het niet. »Eliëzer beweert, je stellig gezien te hebben even als de twee andere Kaffers; meer weet ik er niet van." Nu werd Jakob geroepen, doch die wist het evenmin, want hij was pas eenige weken op Waterfontein.
Er was in den omtrek, waar »Waterfontein" lag, inderdaad een groote behoefte aan een onderwijzer, en het was van baas Jansen nog zoo'n domme zet niet, om den armen vondeling schoolmeester te maken. De vorige onderwijzer, een gewezen kleermaker, die bij gebrek aan werk zijn scheepke bijtijds bij baas Jansen de veilige haven had binnengeloodst, was reeds sedert een jaar vertrokken.
»Dan er uit," riep Jansen, »en kom niet meer onder mijn oogen!" Reeds strekte hij de hand uit naar zijn zoon, maar deze wendde zich haastig om, en terwijl hij luide riep: »Dat geeft een ongeluk!" verliet hij Waterfontein in hittigheid des toorns. Jack wilde hem na, doch Reinard Jansen keerde hem op.
De gewezen meester moet nu wel drinken, maar hij is toch blijde, als hij naar de achterzaal wordt geroepen. Zoo zitten de gebroeders dan alleen. »Wat zal vader in zijn schik zijn, als hij ons morgen ziet," meent Zeger. »En moeder dan," zegt Hans. »Er is op Waterfontein heel wat gebeurd," meent Zeger op ernstigen toon. Hij denkt aan den brand en aan zijn broeder Frits, die naar Rhodesia is gegaan.
»Kom binnen, Neef!" zeide de welbekende stem, »en wees welkom!" Frits Jansen trad nu binnen. De oude hangklok stond op half twee. »Waar kom je van daan, Frits?" »Van Rhodesia." »En waarom niet naar Waterfontein gegaan?" »Omdat met die reis anderhalve dag meer gemoeid zou zijn, Oom, en de zaak, die mij drijft, is te gewichtig. Het lot der Transvaal hangt misschien van een paar uren af."
»Ben je ook boer, Oom?" liet hij er op volgen, een nieuwsgierigen, vorschenden blik op zijn buurman werpend. »Ik denk het wel," zeide Jansen in de beste luim, »en je komt mij later maar eens opzoeken, als je vader het goedkeurt, en ge vraagt dan maar naar meester Jansen op Waterfontein, en ik zal zien, of ik dan nog niet een flinken boer van je kan maken."
Het meesterke was dus meegekomen, om Frits te helpen, zonder een flauw besef te hebben, of en hoe hij Frits Jansen zou kunnen helpen. Hoe was toch alles zoo gejaagd en gehaast op dezen dag! Frits zocht zijn vader op Waterfontein, en hij kwam te laat; het meesterke zocht Frits en kwam evenzeer te laat.
En daar de band met het grootere vaderland Zuid-Afrika op dit oogenblik was verbroken, waakte hij te zorgvuldiger voor de belangen van zijn enger vaderland de Transvaal of Zuid-Afrikaansche Republiek. In het zuiden des lands ligt »Waterfontein", de hoeve van Reinard Jansen. Jansen heeft acht kinderen; vijf zonen en drie dochters.
Woord Van De Dag