United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !


Want uit Zijn Geest zijn we allen voortgekomen, Glanzend of walmend voor een korten duur, Als vonk of damp uit dat Ondoofbre Vuur, Dat scheppend baart Zijn eigen Wezensdroomen. Wij meenen dat wij zijn: wij voelen stroomen, Door hersnen, aêren, als een levend vuur: En tòch wij zijn slechts wanen van een uur, En worden aan het eind weer opgenomen

Die zullen stellig nog niet naar bed zijn. Helaas! nog minder "rois" dan "reines". De schaarsche "rois" die wij in 't somber-doodsch oud stadje zien, zijn ongeveer gekleed als onze landloopers en schooiers, en staan gebakken visch te eten met olijven, in een openluchtig tentje, bij een walmend oliepitje. Maar eindelijk vinden wij den dichter zelf.

De lage hemelen langs vervloot het nu al verre schittergoud wijd-uit in strooken en banen kleur, intenselijk als metalen gebruineerd, geel koper, rood koper en bleek aluminium; gestolten licht; brandglansen walmend over dwaalschijnsels en verloren zweemen; en 't hemelgewemel, dat groende als warrelgevlam van zink en natron, smeltende in veel heftig vuur.

Hier woont en leeft de huisvader, het eerbiedwaardig hoofd des gezins, ook al is hij woïwode en senator; hier is zijn tehuis, zijn burcht; daar rusten de zijnen onder zijn waakzaam oog; daar zijn zijne schitterende, rijke wapenen, zijn prachtige gordel; daar ontvangt hij zijne gasten en brengt hun den beker toe; en in gindschen hoek, in de schemering, noode door het flikkerend en walmend lampje verlicht, hangt de montenegrijnsche Panagia.

Zwart, stop-zwart ging de steeg in het niet; door de wijdte was het stil, suisstil, maar de kroeg naast hem, een gat rood walmend leven hier in het nacht-overal. Hoor, daar ging een hond aan het blaffen, van vèraf hortte het de huizen over, viel het in donkeren huilval, druischend in zijn ooren neêr.

Het was nacht, toen ik, verlicht door het schijnsel van een walmend lantarentje en gevolgd door een menigte, die achter mij aan drong, eindelijk een onderkomen kon vinden.

Hoe stil in 't rond; voor 't eerst wij beiden Sinds ik u zag, voor kort van een, Nog slechts één enkelen dag van u gescheiden En.... 't is me als gingen jaren heen. Ik zat waar zon op 't warme water scheen En gele bloemen bloeiden aan den kant; Het grazend vee ging door de weiden heen, De zomerlucht hing walmend over 't land.

Hier installeerden we ons op een meegebracht laken, na eerst ruimschoots insectenpoeder om ons heen gestrooid te hebben; onze kamergenooten zagen er uit, alsof deze maatregel niet overbodig zou blijken. Het was een eigenaardig tooneel; een niet al te ruim vertrek, uit ruwe balken en planken samengetimmerd, met geen andere opening dan de deur en schaars verlicht door een walmend petroleumlampje.

Alleen de klank mijner stem is mij eigen de woorden, mevrouw, zijn van God. Hij dronk eene helft van zijn walmend grogje, likte langzaam over zijne dikke knevels en zette het glas, met een tikje, op het steenen blad van de schouw. Veronika zat nevens hem op een lagen stoel.

Duizenden van die kaarsen verlichtten met een flikkerend, walmend licht de beelden, de tronen en de relieken, die gewoonlijk opgeborgen zijn in een geheimzinnig halfduister, en wierpen op de hooge muren grillige, vreemde schaduwen. De mooie en fiere houding der geboren Birmanen vormde een scherpe tegenstelling met het half-wilde voorkomen der overige Indo-Chineezen.