United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
Er woont niemand. Eeuwen geleden was het een groote Karawanserai. Daarna werd het een soort kazerne, een wachttoren voor de grenswacht, en nu is 't een bouwval, meer niet. Wat heeft men ervan gezegd? Dat de Shoet zelf daar zijn hoofdkwartier heeft. Er ging een trilling over zijn gelaat, alsof hij een plotselinge geweldige aandrift moest onderdrukken.
Die soort van wachttoren, van nieuwere dagteekening, beheerschte alzoo het geheel der gebouwen, die tot het buitenverblijf behoorden, met zijn grillige daken, met zijn vensterramen, die nog grilliger aangebracht waren, met zijn veelvlakkige gevelnokken, met zijn vooruitstekende gedeelten, met zijn slingerende arabesken langs de vensterkozijnen, en met zijn keurig bewerkte schoorsteenen, alle vindingrijke ornamenten, die soms een bevallig uiterlijk verleenden, en aan den anglo-saksischen bouwtrant eigen zijn.
Maar niet alleen in een historisch opzicht was dit vergezicht indrukwekkend, ook als landschap was het grootsch. Uren lang zou ik in een van die wachttorens hebben kunnen zitten droomen. Op elken bergtop is een wachttoren gebouwd, die boven over den steenen muur met elkander in verband staan.
Niet zonder veel moeite, bracht hij het tot aan den voet van den Grooten-Toren, het hoogste punt, dat de heer Hawkins in 1860 bereikt had. "De Groote-Toren, zegt hij, is eene van de merkwaardigheden van de Matterhorngroep. Hij gelijkt in voorkomen op een middeleeuwschen wachttoren, zoo als men dien aan de hoeken van feodale burchten ziet.
De keizerin zit nu in haar wachttoren te verlangen, terwijl de jongeling zich, op zijn Oosters, op zijn bed legt en van liefde verteert. Maar nu komt er, ook op Oosterse wijze, een vriendelike oude buurvrouw die hem de pols voelt, hem vraagt wat hem scheelt en al heel gauw merkt wie het voorwerp van zijn gevoelens is.
Ondanks de restauraties, in de laatste jaren op last van Victor-Emanuel aangebracht, heeft de villa zelve veel meer karakter dan Castello. Een soort van wachttoren, van boven met twee buitengalerijen prijkende, schijnt nog eene herinnering aan den tijd, toen la Petraja een sterke burcht was, die achtervolgens aan de Brunelleschi, do Strozzi, de Salutati, en eindelijk, sedert het laatst der zestiende eeuw, aan de Medici behoorde, en die vroeger meer dan eene belegering had door te staan. Onder leiding van den architekt Buontelanti (gestorven in 1608) werd de oude middeleeuwsche burcht in een modern lusthuis herschapen. Het merkwaardigste gedeelte van de villa is de oude "cortile", de binnenplaats, die thans met glas overdekt en in een salon veranderd is. Die salon, met zijn dubbele rij van zuilen, waartegen hertenkoppen bevestigd zijn, tropeëen, door Victor-Emanuel van zijne jachten medegebracht, ziet er echt vorstelijk uit; de freskoos die de wanden versieren, het schitterend licht dat uit den glazen koepel daalt, verhoogen nog het effekt. Ik zal die freskoos, die als dekoratie haar verdiensten hebben, maar niet beschrijven: zij verdienen onze aandacht niet in een land, waar men de meesterstukken uit den gouden tijd der kunst bij honderden telt. Toch zijn daaronder, die historisch belang hebben: tafreelen, als de samenkomst van Leo
Uit den kleinen tuin van het klooster, waar een groot aantal bijenkorven in rijen staan geschaard, voert een weg bergopwaarts naar den toren, die zich nevens en boven het klooster verheft. Oorspronkelijk moest de oude toren zeker dienen tot verdediging en vooral als wachttoren, maar hij is nooit voltooid en heeft zelfs geen deur; tegenwoordig heeft hij geene andere bestemming dan als klokketoren.
Niet meer, als in de 11de eeuw, waren de Zuidnederlandsche ridders op het land wonende grondbezitters, die in vredestijd hunne goederen bestuurden en zelf wel eens de hand aan den ploeg sloegen; die, eenvoudig gekleed en gewapend, op zijn best een wachttoren op een heuvel bewoonden, omgeven door een muur van ruwe steenen.
Het werd al weken, dat iederen ochtend de mannen onder de boomen hun blikken naar den wachttoren richtten van 't slot, of er een teeken was dat de edelen daarbinnen het opgaven; koude winden begonnen buiig door het woud te gieren, wijl wolken haastig aan den hemel dreven. De soldaten werden ongeduldig en de aanvoerders verveelden zich.
De beide kamers die hen bij hunne aankomst waren afgestaan, waren nog altijd hun woon- en slaapvertrek gebleven. Overdag brandde daarbuiten de zon op den gelen kalksteen. Nergens was schaduw te vinden dan bij het huis of aan den voet van een hoogen rotspilaar in het Zuiden van het eiland, die de visschers tot wachttoren diende.
Woord Van De Dag