United States or Dominican Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
De schrijver die eene groote opmerkingsgave bezat, heeft hoofdzakelijk de bewoners van den Peel, Maas, Niers en hunne omstreken op het oog, waarom hij dan ook vooral met plaatselijke omstandigheden, grond, weersgesteldheid en gebruiken rekening houdt.
Maar het was immers mogelijk waarom niet? dat hij eenmaal weder dáár kon jagen, waar zijne voorouders zoo menige vroolijke jachtpartij gehouden hadden. Weg met die zotte kuren! Het leven lag immers nog vóór hem, zoo vol hoop, zoo uitlokkend, en 't geluk kon immers komen.
H.t.b.w. Want behalve in dezen zin bestaat er nergens iets toevalligs. Stelling XXXII. Alle voorstellingen zijn waar voorzoover zij tot God worden teruggebracht. Bewijs. Gevolg v. St. VII v.d. Axioma VI v. H.t.b.w. Stelling XXXIII. Er is in voorstellingen niets positiefs, waarom zij valsch genoemd konden worden. Bewijs.
O, waarom kan ik toch niet leeren zwijgen?" kreunde Jo, toen zij zich de woorden te binnen bracht, die over haar lot hadden beslist. Toen mevrouw March den uitleg van de aangehaalde woorden vernomen had, zei zij deelnemend: "Ik wou, dat jij had kunnen gaan, maar er is dezen keer geen kans op; tracht het dus blijmoedig te dragen, en bederf Amy's genot niet door verwijten en klachten."
Meer kon ze niet zeggen. Want Nel pakte haar van den eenen kant aan en Jo van den anderen. »Waarom is u weggekropen? Nu zullen we u eens eventjes mores leeren!« »Maar ik....« »Nee, u mag niet tegenspreken; u is wel weggekropen; u wou ons foppen! Foei!« En de ondeugden trokken aan de lachende moeder, en duwden haar, dat het schande was. Maar de moeder zelf vond het geen schande.
Ik leefde in een roes van extase! en schrikkend wreed werd ik daaruit gewekt door een smart, zóó hevig, dat ik dacht, niet meer te kunnen ademhalen. Mij zelve gold 't niet, doch een, die ik zielslief heb. Ik heb gekreund en gesteund. O, waarom? waarom? moeten geluk en verdriet elkaar zoo snel opvolgen? Ik kon niet denken, alleen voelen, deze hevige pijn hier in 't hart.
'Zou hij net zooveel van mij houden, als ik van hem? mijmerde hij, terwijl hij aan het zoldervenster stond en over den groenen, bloemrijken tuin staarde, 'waarom zou hij dan niet meer en langer bij mij komen. Als ik kon ... Maar misschien heeft hij meer vrienden. Zou hij daar ook van houden, meer dan van mij. Ik heb geen andere vrienden, geen één. Ik houd alleen van hem. Zoo veel! o zoo veel!
En als Alva naar haar toe komt, roept zij afwerend: "Blijf waar gij zijt! Waag het niet, mij aan te raken, eer gij mij hebt gezegd, waarom gij uw belofte zijt vergeten!"
Vraag nu aan Eva Helmond niet waarom ze schreit. Ze zou het niet geheel onder woorden kunnen brengen. August heeft het naar waarheid gezegd: "'t zijn bijzondere, heel bijzondere oogenblikken."
Waarom zou ik het uwer kieschheid euvel duiden, dat zij zich aan de figuur ergert, schoon mij de proefneming aanlacht, u te overtuigen, hoe weinig wat gij het gemeenste leven heet, het goede, het schoone zelfs buiten sluit?
Woord Van De Dag