United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !
Vriend, wat is 't verlangen, Naar 't Vaderland, dat ik in uw hart weet, In mijn hart voel, geen enklen dag vergeet, Dat onbedwingbaar zingt in mijne zangen? Zullen wij keeren? Worden wij landbouwers Op 't eigen veld, van dit wreed zwerven wij? Slaafsheid draagt zwaar. Maar altijd blijven wij Op nieuwe Toekomst de vaste vertrouwers.
Door bekeek zich van alle kanten, draaide zich om en om. "Hebt u niet naar uw handschoentjes gezocht?" Door knikte; begreep er niets van. "Voelt u dan eens op uw hoed." Nu schaterde Door het uit. "O, daar zijn ze, nu begrijp ik alles." "Ja, maar er zit nog iets, ik geloof een zakdoek. Voel maar eens achter de lus." "Ja warempel," lachte Door. "Als ze dat thuis hooren!
»Kom maar vlug! De antoe's hebben ons toch ook geen kwaad gedaan. Maak voort, wij moeten verder!" »Ik voel, dat ze mij naar beneden zullen werpen, heer! Zij grijpen mij al bij de beenen," jammerde de Dajak. »Dat is de angst, lafaard!" brulde Kees. »Als je niet komt, gaan wij verder. En dan moet je daar dood hongeren. Er is geen andere weg!"
Maar ik ben maar een geringe burgerman en bezit er, God helpe mij, niet de ware gave voor, en daarom dacht ik, omdat dominee Manders nu toch juist hier is. DOM. MANDERS. Ja, zie je, Engstrand, ik moet je eerst eens een vraag doen. Ben je wel in de ware stemming voor zulk een bijeenkomst? Voel je je geweten wel vrij en zuiver?
Maar ik voel dat ik aanleg genoeg heb om eene fatsoenlijke betrekking met eer te vervullen, en ik zie geen kans iets anders te worden dan een arme kunstenmaker. Mijn vriend, antwoordde Sergius, ik begrijp volkomen uwe bedoeling. Laat mij u echter zeggen dat onverschillig welk beroep iemand uitoefent, het altijd lof verdient, als hij op eerlijke manier door de wereld komt.
Hij kon met zijn schepelingen het strand niet verlaten, want ook zij werden met gejuich begroet. Eindelijk wenkte hij tot stilte. Het gedruisch ging eensklaps in een diep stilzwijgen over. Hij sprak toen allen aan: »Vrienden en wapenbroeders! Ik ben ontroerd, ik voel mij zoo gelukkig, dat ik weer bij u ben. Weest allen hartelijk gegroet!
Integendeel, wanneer ik straks van hier ga, zonder te hebben gevonden wat ik zoek, is dat het duidelijkste bewijs, dat gij onschuldig zijt!» »Maar wat is er dan toch gebeurd?» vroeg Trijn. »Want ik voel me in het geheel niet gerust, burgemeester. Nu u eenmaal hier is en dit onderzoek instelt, wil ik het u, neen, k
Gij wijst mij naar de Moedermaagd, ik waan Mij in aanbidding voor haar weg-gezonken.... Daar voel ik me eindeloozen vreê geschonken: Ik zie naar háár Mathilde, ú bid ik aan: Gij, die de Moeder mijner liefde zijt, Zijt Moeder Gods, want God is mij de Liefde: U zij mijn hart, mijn vlammend hart gewijd!
En als Gerard vraagt, hoe deze levenswijze me nu bevalt, dan kan ik lange verhalen van lof houden; maar ik wéét 't alleen met m'n verstand. In mijn hart voel ik 't anders. Dit samenwonen is uitstekend, en 't moest veel meer door jongens worden gedaan; ik zou wel willen, dat Gerard en Han en Eduard ergens met hun drieën gingen wonen.
Je bent alleen uit barmhartigheid gekomen, omdat je ons droevig lot wou verzachten. Je hadt hem niet lief! Meen je, dat ik de liefde niet ken, dat ik haar niet zie, waar ze is, en voel waar ze ontbreekt. Toen dacht ik: "O dat God 't leven van mijn zoon wegneemt vóór hem de oogen opengaan. Ach hadt je hem toch maar liefgehad!
Woord Van De Dag