United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Gij verblijdt mij, heer Borluut, al onze lieden zijn even moedig, even onversaagd; indien wij de strijd moesten verliezen, zouden er niet vele Vlamingen huiswaarts keren, dit verzeker ik u." "Verliezen zegt gij? Verliezen, heer Gwyde? Dit geloof ik niet, onze mannen zijn van al te goede wil. En Breydel dan? De zege staat op zijn aangezicht geprent.

Oneindig andere ondeugden in de regering zou ik kunnen aanwijzen, maar het dunkt mij dat dit ruim genoeg is. Zo wil men ons, Vlamingen, allen tot Walen of liever tot Fransen maken om de smelting, welke het Bestuur zich voorstelt, te bereiken. Dit doel is verachtelijk en onrechtvaardig.

Alhoewel de Fransen een heir van tweeënzestigduizend man hadden, waarvan de helft te paard was, kon de minste vrees nu geen plaats meer in het hart der Vlamingen vinden. In hun opgetogenheid verlieten zij dikwijls hun werk om elkander te omhelzen, en dan spraken zij met zegepralende woorden alsof niets hun de overwinning kon ontroven.

Trouwens, ook de Henegouwers, Franschen of Vlamingen onder wie zijne zendingen als grafelijk secretaris hem brachten, kunnen zich over zijn Hollandsch vroolijk hebben gemaakt. En ook dezen kan zijne ergernis gelden; want, overtuigd van de voortreffelijkheid van eigen volk, heeft hij het op andere volken niet begrepen.

De lichamen der gehangen Vlamingen waren er afgedaan en reeds begraven; maar de acht stroppen had men er met inzicht aangelaten, als een gedenkteken der dwingelandij. De Standaard met de Brugse leeuw werd bij het moordtuig geplant, en dan met nieuwe vreugdekreten begroet.

Zeshonderd ruiters gans met ijzer bekleed renden, tussen bruisend gejuich, binnen de legerplaats. Dit gevaarte kwam van Namen en was door Graaf Jan, broeder van Robrecht van Bethune, naar Vlaanderen gezonden . Door de toekomst dezer hulp, werd de vreugde der Vlamingen nog heviger, want ruiterij ontbrak hun grotelijks.

Jan Willebaert van Torhout had zich ook met enige mannen onder het bevel van Sporkyn geplaatst. Alle ogenblikken kwamen eenzame ridders bij het leger, zelfs waren er uit andere landen of graafschappen, die zich alsdan in Vlaanderen bevonden, en niet aarzelden tot de vrijmaking der Vlamingen mee te werken.

Zodra gij een vuur in het veld ziet, val dan met uw makkers op de wacht der poort; open deze zullen zevenduizend Vlamingen voor staan." "De poort zal op het bepaald uur open zijn; vrees niet, ik bid u," antwoordde Geeraert met koelheid. "Is het gezegd?" "Het is gezegd!" "Goedenavond dan, mijn waarde vriend. Blijf met God!" "En die vergezelle u, Meester!"

En nochtans, indien het mogelijk ware, dat een gedeelte des algemeenen vaderlands zich bijzonder gelukkig gevoelde over de doorluchtige echtverbintenis, die men in gansch België viert, dan voorzeker zouden wij het zijn, wij Vlamingen, frissche tak van den Germaanschen reuzeneik, wij broederen van het edele Duitsche volk, in de taal en in den bloede.

Eenvoudiger in hun samenstelling zijn de geslachtsnamen waar het reeds verbasterde achtervoegsel sen ook nog de n verloren heeft en se geworden is. Hollanders en Zeeuen in d' eerste plaats, maar ook wel Vlamingen en Brabanders, laten geerne, in hunne dageliksche spreektaal, de slot-n achter de woorden weg 't is genoeg bekend.