United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze zou alles bekennen ze deinsde terug met een schrik, dien alleen moordenaars kennen. Niemand was haar welgezind. Zij zweeg dat was 't grootste bewijs harer schuld. Dat ze op haar knieën zonk, dat ze haar handen legde op 't verstarde gelaat, was haar berouw. Ieder gevoelde echter, dat de dood den dood riep, en dat slechts één straf voor haar kon bestaan.
Alleen de woorden: "hij is zwaar gewond uit het strijdperk verdwenen", klonken haar in de ooren en riepen haar de vreeselijkste visioenen voor den geest: Lanceloet gewond, badend in zijn bloed Lanceloet dood, met verstarde trekken en groote, verglaasde oogen.
Stram en zoo rechtop ze kon liep het kind, met een ingehouden voortvarendheid; er was niets in haar dan een bloo en ijl gevoel van trots, dat haar hoofdje fijn verstarde. Het boodschapmandje onder den arm stevende ze helder en wapperig de straat uit.... Juffrouw Jonkers keek haar na achter de vitrage van het slaapkamerraam.
Moge een goedgunstig lot hun beschikken om uit het oostersche leven, het verstarde en verschrompelde maar nog altijd in edele vormen gevatte, rechtstreeks over te gaan tot de broederlijke zede, den grootschen en ruimen, maar ook lieflijk-harmonischen levensstijl van het Communisme!
Hij praatte, als een drassige bron die eindeloos brobbelt en de beide dames zaten te luisteren in verstarde houding, de groote met haar stralende verbazing en bewondering, de kleine bleeke met haar folterrimpels van verslagenheid, beide roer- en machteloos in verschillende gevoelens, als voor een niet te stelpen, alles-overweldigend natuurverschijnsel.
Als tufbreukelingen, poogde ik te schertsen. Maar de grap, die trouwens walgelijk flauw was, ging heelemaal niet op. Wij keken elkander roerloos, met verstarde oogen aan. 't Was negen uur. Een stilte als die des grafs hing over het verlaten plaatsje.
[Illustratie: .... "Toen ging ze te bed, met kouwe voet-klompjes in verstarde sokken liet de kaars branden, wat niet mocht, wat meneer streng verboden had....", zegt de auteur. De uitgever verlangde dit dramatisch moment in beeld de behendige illustrator, 't niet geoorloofd vindend critische opmerkingen in te lasschen over den zonderlingen zinsbouw en de gewilde woordkeus, meende zoowel de kouwe voetklompjes als de verstarde sokken te moeten verwaarloozen. Daar zijn zaken die de aesthetika verbiedt te teekenen. Te over herhaal 'k de meditatie, dat de schrijvers van den tegenwoordigen tijd, met al hun buitenissigheden en hun verslordiging der Natuur, studies n
Daar éen met een witten band om zijn stompen schedel achter de ooren gestrikt, die de glimmende kogels van zijn oogen rollen liet in den opzwaai van zijn verstarde facie, uitstallend zijn geweldig gek-zijn voor de joelende meêlooperij. "Dzji.... dzji.... dzji!...." gingen de ziedende kreten.
Nog eens keek ze in de hoeken, onder 't bed, in de kasten, achter de gordijnen toen ging ze te bed, met kouwe voetklompjes in verstarde sokken liet de kaars branden, wat niet mocht, wat meneer streng verboden had.
Korunushi zong aldus: De meest verstarde mensch slaakt toch nog wel een zucht, Als op hem nederdaalt een dwarrelende vlucht, Van kersenbloesems dor. Die bloesems teer en fijn. Dat zullen zeker wel des hemels tranen zijn"! Naar B.H. Chamberlain.
Woord Van De Dag