United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik smachtte er naar de zee te zien, waar alleen ik over ontsnappen kon, als dat ooit gebeuren mocht. Ik deed mijn ongesteldheid erger voorkomen dan ze was, en vroeg verlof de frissche zeelucht te mogen gaan inademen, met een page waar ik veel van hield, en dien men soms met mij vertrouwde.

Hij vertrok, ging naar huis en vertelde met zijn verlof alles stipt aan zijn vrouw. De echtgenoote begreep maar al te wel, wat de monnik er mee voor had, dat hij tot den morgen zonder zich te verroeren op een plaats zou blijven.

Kun je raden, dat ik hier kom om je aan een belofte te herinneren?« »Wachtzeide Rose. »Weet je werkelijk alles?« »Alles. Je hebt mij verlof gegeven, binnen het tijdsverloop van een jaar op het onderwerp van ons laatste gesprek terug te komen.« »Dat heb ik, ja.« »Niet om je te dwingen je besluit te veranderenging de jonge man voort, »maar om het je te hooren herhalen, als je wilde.

Maar de professor hield hem voor, dat hij immers ouder was dan de gewone aannemelingen en bovendien zooveel meer ontwikkeld en volwassen. Toen gaf Abraham toe; eigenlijk wilde hij ook wel graag een rok hebben; bovendien zou hij een gouden horloge met ketting krijgen, en de professor dacht er over hem spoedig verlof te geven om thuis te rooken.

Wij bleven ruim een halfjaar te Rotterdam liggen. De Bare had in den slag bij Gibraltar ontzettend geleden en moest nu van onder tot boven worden nagezien. In al dien tijd was ik echter geen dag in Den Briel geweest; want ik kreeg daartoe geen verlof, omdat ik het niet en vroeg. Ik had niet veel goeds van mij-zelven te zeggen.

Ik verkreeg gemakkelijk van mijn chef verlof, eenige dagen op reis te gaan, en zoo ben ik op een stralenden lentemorgen op weg naar den Piraeus, waar ik de boot zal nemen, die mij naar Korinthe zal voeren.

Er waren weinig, toen ik hen ging zien in hun kamp op een kwartier afstands van Mahé; ze waren bijna allen vertrokken met verlof van hun heer naar Wynaad, waar ze op plantages moesten werken.

"Nu zijt gij er toch niet achter, Zusje!" zeide ik: "want hij kwam mij juist verlof verzoeken om met u ter kermis te gaan." "Zoo! En ik hoop dat gij gezegt hebt; als 't u belieft." "Ik zeide, wij waren al Heeren genoeg." "Wel foei! zoo zal ik nooit een vrijer krijgen, als gij die op zulk een manier afscheept. Maar, Kapitein Pulver! Hoe is het?

In de vertelling Het oude Paard verhaalt hij, dat hij en zijne drie broers verlof hadden gekregen om te gaan rijden. Men gaf hun daarvoor het oude paard Woronok. Nadat de oudere broers er eerst van genoten en het arme dier voldoende geplaagd hadden, kreeg hij het. "Toen het mijn beurt was," vertelde Tolstoi, "wilde ik mijn broers eens toonen, hoe goed ik wel kon rijden.

"Kun je me nu ook zeggen, of je een dwergje gezien hebt, dat hier van nacht rondloopt in de stad? Dat is een brutale rekel, en als ik hem maar te pakken krijg, zal ik hem wel mores leeren." En bij die woorden stootte hij zijn stok weer op den grond, en zag er vreeselijk boos uit. "Met uw verlof, Uwe Majesteit, ik heb hem gezien," zei de houten man.