United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zeg! willen we nog een toddy nemen; ik heb mijn bekomst al van 't concert. Goddank! nog maar drie nommers en dan: En avant la danse! Vive la polka!" 't Concert is afgeloopen; in de zaal worden de stoelen verzet en alles maakt zich gereed tot den dans. In de koffiekamer staan verschillende clubjes heeren te praten: dokter Abels en Dorus met de heeren Verhagen en Dankerlaar.
Verbist: Mijnheer Verbist Lag in de kist, Zonder dat vader of moeder het wist. Verhagen: Jan Verhagen Draagt zijn beste broek alle dagen. Alliteerende volksluim. Mulders Mans moet mijn moeder mooi meel malen, mooi meel moet Mulders Mans mijn moeder malen. Wie weet waar Willem Waanders woont? Spotrijmpjes op standen en ambachten. Bakker: O jonges wat 'n pret! Morgen wordt 't brood afgezet!
"Je ziet wel, dat er van de erfenis niets komt. Hoe lang ben je er nu al over bezig?" "Over de vier jaren, God beter 't. Jij kost me al een kapitaal aan geld; en jou suffe jongen..." "Zeg, niet schelden, hoor! Die stumper is ongelukkig genoeg, en dat hij niet dol op je is, is waarachtig geen wonder..." "Die procureur Verhagen is eigenlijk de schuld van alles.
Er is naar Amerika geschreven, en zoodra we bericht hebben, zal de rechter in deze zaak gekend moeten worden." Bij het woord "rechter" zien de twee roofvogels elkander tersluiks min of meer angstig aan. "Dan moet er een voogd voor hem" Verhagen wijst op den knaap "benoemd worden, altijd wanneer zijn identiteit voldoende te bewijzen is." "Identerteit, zeit uwé?" "Ja, juffrouw!
"Meneer, de juffrouw beneden heeft haast; zij verzoekt beleefd, of u haar ook te woord kunt staan?" "Laat haar binnenkomen." En weder 't woord tot Strijkman richtend, vervolgt de heer Verhagen: "Wij hebben medelijden met u, omdat ge een oud man zijt, en geven u de gelegenheid, om hier, zonder met het gerecht kennis te maken, de waarheid te bekennen.
In korte woorden verhaalt dokter Abels aan Dorus wat de procureur Verhagen met hem heeft besproken; hoe de vrekkige pandjesbaas alle mogelijke moeite aanwendt om de erfenis machtig te worden, en hij eindigt met de woorden: "We zullen in de eerste plaats zien, of we jou identiteit voldoende kunnen bewijzen, en ten tweede, of we dien ouden schurk en zijne dame een poosje vrij logies kunnen verschaffen."
De societeit straalt van licht, alles is nog vol beweging en leven; in de koffiekamer zit dokter Abels in druk gesprek met de heeren Verhagen en Dankelaar, en herhaaldelijk noemen zij den naam van Dorus Makko, den zoon van den hondenscheerder....
De heeren Krasser en Van Blaak zijn even te voren door hun patroon genoegzaam ingelicht over hetgeen weldra gebeuren zal, en Keesje, die intusschen van jongsten bediende klerk werd, is er trotsch op, dat ook hij deelgenoot is geworden van het plan, dat de heer Verhagen en dokter Abels, ingelicht door Dorus zelven, maakten om Philip Strijkman c. s. in de val te krijgen.
Hoe zacht die woorden ook gesproken zijn, toch heeft de procureur ze verstaan, en daarom richt hij nu 't woord tot den ongelukkigen idioot. "Wat zei je daar? O ja, 't is waar, hij is immers doof?" "Och heere ja, meneer!" "Kom eens bij mij." De procureur wenkt hem tot zich. "Kobus gaat om de tafel heen en staat nu naast den heer Verhagen, die hem zeer luid vraagt: "Jij heet Dorus, is 't niet zoo?"
"Mijnheer Verhagen, mag ik u een verzoek doen?" vraagt Dorus. "Zeker!" "Laat de politie en het gerecht buiten spel, niet om dien ouden schelm, maar om hem;" hij wijst op Kobus. "Wil je een verklaring onderteekenen, dat je dit jongmensch herkent als Dorus Makko, den zoon van Nicolaas Makko, en dat deze papieren zijn wettig eigendom zijn?" "Ben ik dan van alles af?"
Woord Van De Dag