United States or Faroe Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Het is wel!" riep mher Baudewijn. "Ik zal den schat naar des veldheers woning doen dragen; wij zullen de voorwerpen met de lijst vergelijken en, bevinden wij dat er niets achtergehouden is, dan keer ik tot u terug met het vrijgeleide. Wacht aldus met eenig geduld; wij zullen ons zooveel mogelijk haasten."
In alle geval, door het voorstel te aanvaarden, beging men eene domheid; want zeker, Walter Van Lillers was een Isegrim, en dus een bedrieger; zijn eenig doel kon slechts zijn den proost in de handen des veldheers te leveren. De anderen bestreden zijn gevoelen, en betuigden een volledig vertrouwen in Walters oprechtheid.
De stem van de jonge Gwyde, die hen bij het Vaderland bezwoer om te blijven staan, gaf hun moed genoeg, maar dit hielp niet, het geweld was te groot, en al wat zij op de bede huns Veldheers doen konden, was hun ontwijking zo langzaam mogelijk uit te voeren.
Die weet misschien raad ... Kom, ik aanvaard uwe minzame uitnoodiging; want waarlijk, ik gevoel eenen koortsigen eetlust na de reis." Door eenige andere ridders gevolgd, traden zij in de woning des veldheers ... Een paar uren later verliet Disdir Vos dit huis. Hij keerde welhaast terug met eenen wapenbode en twee bazuinblazers.
Eensklaps zag men de banier van Mijnheer Gwyde onder de stadspoort uit komen; Mijnheer Van Renesse die in de afwezendheid des veldheers als opperbevelhebber bij het leger was, riep: "De wapens op! Sluit aan en richt de gelederen! Stil!"
Ten teeken van toestemming hingen de Kerels eene witte vlag buiten de gaanderij. Den wapenbode aansprekende, vroegen zij hem wat hij hun vanwege den veldheer te melden had; maar hij gaf hun te kennen dat zij een weinig op de boodschap moesten wachten. Over dit antwoord verwonderd, keken de Kerels met overspannen nieuwsgierigheid naar den kant der Markt, waar des veldheers woning stond.
De wapenbode naderde en mher Sneloghe gaf hem te kennen dat de Kerels er in toestemden den toren te verlaten en zich in des veldheers handen over te geven op voorwaarde dat men hen allen in de gevangenis zou leiden en men hen door een gerechtshof zou doen oordeelen, opdat elk hunner gestraft wierde in de maat zijner schuldigheid.
De achterste benden, denkende dat de strijd aangevangen was, joegen hun paarden met de spoor in de huid naar de beek op welkers boorden dit gebeurde, en velen van hen kwamen het getal der slachtoffers van des Veldheers onbezonnenheid vermeerderen. In die verwarring sneuvelden verbazend veel ridders en voetknechten .
Dan, eergisteren verscheen hier een Spanjaard, zich noemende Fernando Lopez, die, op last van den Amirant, zoo hij voorgaf, u des Veldheers bescherming aan kwam bieden, mits gij u bereid toondet de Spaansche zijde te kiezen en den Roomschen Godsdienst te omhelzen.
Beckman en Feurich, die haar vergezeld hadden, bleven op een kleinen afstand van 's Veldheers legertent eerbiedig staan. Met een oog vol deernis staarden de krijgsoversten op die rampzalige weduwe, en aan meer dan een, die haar vermoorden echtgenoot gekend had en hooggeacht, ontrolde een droevige traan.
Woord Van De Dag