United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Ga zoo niet voort," hernam Amasis, en legde de hand vertrouwelijk op den schouder zijns zoons. »Indien ik wonden sla, bezit ik ook de macht ze te genezen. Spreek uit, welke de innigste wensch is van uw hart; ik zal hem inwilligen." Psamtik's oogen helderden op; 't scheen dat zijne vale wangen een oogenblik kleurden.

Hij staarde er langen tijd op; het was hem onmogelijk een woord te spreken; hij ging naar haar toe, en hield haar het kleine, gouden hartje voor. Zij vestigde haar oogen er op; toen greep zij opeens het blad van de tafel, om zich vast te houden; het rood week uit hare wangen, en een vale bleekheid verspreidde zich over haar gelaat.

De stroom drukte ons tegen den muur aan; wij hadden eindelooze voorzorgen en moeite noodig om ons van de hoeve te verwijderen. Van lieverlede was de mist opgetrokken. Toen wij ons verwijderden, zal het omstreeks middernacht geweest zijn. De sterren verdwenen nog in een nevel; de maan, die bijna aan den horizon stond, verlichte den nacht als een soort vale dageraad.

Tot korten dag en wijdgekringde schaduw Ben 'k nu gekomen en 't witten der heuvlen, Waar alle kleur verdwijnt in 't vale kruid; Maar nòg verloor Verlangen niet zijn groen, Wijl 't zóó diep wortelt in dien harden steen, Die spreekt en voelt als ware hij een Vrouwe.

Je weet, de beide Erlevoorten en De Woude komen van avond ook. Ik had gevraagd, of ze een glas wijn kwamen drinken, sprak Vincent op een anderen toon. Ja, ik sprak ze vanmiddag op de Witte, antwoordde Paul. Vincent leunde achterover tegen de oude, roode bank en het licht van de lampen wierp een vale tint op zijn geelbleeke gelaatskleur. Een zeer vermoeide trek grifte zich om zijn lippen.

Ga, zoek een rotskloof die u past, Waar nooit een leeuwrik zingt bij 't vriendlijk morgenkrieken, Maar onverpoosd de rave krast, En eeuwig Duister broedt op vale vleêrmuiswieken! Zit daar in grauwe nevels neêr, Omringd van wilde steenrotsbrokken, Gegroefd als uw gelaat, verward gelijk uw lokken, En steiger uit dien poel niet meer!

De heldere schemering van den hemel viel op de aarde, en de straat vormde een vale streep tusschen twee donkere heggen. Eensklaps verschenen in die schemerachtige streep twee donkere gestalten. De eene ging vooruit, de andere volgde op eenigen afstand. "Daar komen er twee," bromde Gavroche.

De Vale Vleermuis jaagt van het begin van Maart tot het einde van October; zij komt eerst 's avonds laat te voorschijn en is gemakkelijk te herkennen aan haar logge, fladderende wijze van vliegen; meestal vliegt zij laag en rechtuit, en verandert niet, evenals hare verwanten, telkens zigzagswijs van richting. Zij komt ook in het gebergte voor.

Alleen de wonderlijke, bleekblauwe zeedistel groeide tusschen het vale, dorre helm. Op den top der laatste hooge duinenrij zag Johannes Windekind's beeld. Verblindend schitterde het in zijn opgeheven hand. Geheimzinnig lokkend klonk een groot gestadig bruisen van gene zijde, door een koelen wind overgedragen. Het was de zee.

Den volgenden ochtend, toen Mathilde mat opstond, met een moeheid van het leven in haar beenen en in haar hoofd, zag zij haar fletse gezicht in den spiegel, haar flauwe oogen, de vale plekjes er onder, en de lange rimpels over haar voorhoofd. Zij voelde een grooten wrok tegen Jozefs frissche lichaam.