United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !
De Christen vluchteling herkende in den heer zijn broeder, die nu rechter was aan het Hof van Mexico. Deze begroette hem recht hartelijk, en stelde hem de dame voor als zijn dochter. De man, die zooveel ondervonden had, besloot met zijn Moorsche bruid naar Sevilla terug te keeren, waar zij hun vader alles konden mededeelen, wat hun overkomen was.
Ze wilde geerne alles wisschen uit haren geest, maar niets anders wekte hare belangstelling, en ze voedde haar wee. Al wat gebeurde om haar, werd haar onverschillig. Allentwege was 't nietigheid, en de woorden, die gesproken werden, waren ijdel. Ze werd naderhand door opvretende eenzaamheid, streng voor wat buiten het leven stond van hare droefenis. Ze had ruwe woorden met vader.
Johanna viel den kranigen ruiter om den hals. "En 't zal over een paar dagen bruiloft zijn," schreeuwde de gelukkige vader, "en ik zal een horlepiep dansen, zooals alleen een soldaat het kan." "Heeft ze je niet geraakt?" vroeg Johanna bezorgd. "Een lichte schram en dan heeft ze me nog wat nagegooid." "Nagegooid?" zeide Scholte. "Laat eens kijken." Ze gingen naar 't erf Herbert lachte.
Moge de dapperheid van Ra, de kracht van Shu, de macht en de vrees met u zijn. Gij zijt overwinnend, o zoon van Osiris, zoon van Isis, want gij strijdt voor den troon van uw vader." Toen nam Set de gedaante aan van een rood nijlpaard, groot en machtig, en hij kwam uit het Zuidelijke Land met zijn bondgenooten, en reisde naar het Noordelijke Land om Horus van Edfu te ontmoeten.
Maar zijn vader keek hem wantrouwend aan en schudde zijn hoofd; toen werd hij plotseling rood en rukte zijn arm los, in benauwde boosheid schreed hij voort, hij sprak niet meer.
»Maar wat, papa?" vroeg het kleine ding. »Als ik morgen niet met u ontbijt, dan reken ik er toch op, dat ik terug zal zijn om te dineeren. En... dan zullen wij den geheelen avond te zamen doorbrengen...." Het kind sloeg hare betraande oogjes naar haren vader.
Hij werd heelemaal warm en door haar betooverd; en toen hij zijn vader ontmoette, die hem met trillende lippen wachtte, een gebogen grijsaard, wierp hij zich in zijn armen: "O Vader, arme Vader! wat hebt u 't vreeselijk gehad!" "Kun je mij vergeven? Abraham!" "Spreek u zoo niet, Vader. Laat ons allen elkaar vergeven en een nieuwe rekening beginnen, die beter uitkomen zal, niet waar?"
"Maar zij heeft óók wel mooie zwarte oogen," zei haar papa, en gaf haar een kus. "Harriot, my dear, je moet niet boos zijn." Harriot, his dear, draaide het hoofd af. De vader was verlegen. "Het is goed weer," hernam hij: "best weer! ik heb de schimmels voor de barouchette laten zetten; ik wil een toertje maken met mijn logé. Ga je mee, Harriot?"
Ge hebt vooral in vroeger jaren, toen uw vader op het land woonde, vaak den arbeid der bijen gadegeslagen.
Een stilte van consternatie begeleidde zijn pijnlijken aftocht. Meneer Bollekens zoon steunde zijn vader onder den arm en de knappe meid volgde, schoorvoetend, even haltend op elke trede, als een oplettende en zorgvolle verpleegster. De dagen die volgden waren dagen van rustelooze agitatie.
Woord Van De Dag