United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !
Op eenen Zondag, dat meester Spinael, uit schaamte voor zijne gescheurde kleederen, zelfs niet ter kerk had durven gaan, en dat hij, met de tranen in de oogen en met het hoofd gebogen, zijnen levensloop en de boosheid zijner kinderen overdacht, kwam er een jonge heer (/kleermaker of edelman, het was in zijnen persoon niet te onderscheiden/) naar Jules en Hortense Spinael vragen. Hij zag den droeven man voor den knecht des huizes aan en sprak in gebroken Fransch tot hem: «Garçon, va dire
Kijk.... hier deze heele passage in een tusschenstem zingen, vooral niet schreeuwen.... Hij vroeg haar met een angstig gezicht nog eenigen raad over deze fraze, over dien toon, en zij zeide, hoe hij doen moest. Kom, durf je? Maar vooral niet schreeuwen, dat is altijd afschuwelijk, en.... blijven we steken, dan is het immers nog niets. Ach, wil je het probeeren, het is mij goed. "Va!
Wie weet? Wellicht spelen ook de kinderen in de woonstede van den zwijgenden Padre Salvi. Wellicht zingt men er: La Nochebuena se viene, La Nochebuena se va... De knaap schreide en kermde lang, en toen hij zijn hoofd ophief, zag hij een man voor zich staan, die hem in stilte gadesloeg. De onbekende vroeg hem zacht: "Ben je haar zoon?" De jongen knikte. "Wat denk je te doen?" "Haar begraven!"
Och, Nellie wist het niet ze wist alleen, dat ze in huis wou leven en nergens liever. Maar hoe kan ze ooit weer in huis komen? En als ze in huis kon komen, waar zou ze zeggen, dat ze geweest was? En zouden Va en Moe haar wel ooit weer willen hebben, nu ze maar zoo van hen weggeloopen was?
Je vous l'ai toujours dit, cette robe ne me va pas bien." "Mais, Milady, la robe va parfaitement " "Dat mag jij vinden," bromde Lady Honoria, "maar dat vind ik niet. Maar het moet nu maar zoo mee. Goeden avond, Geoffrey, ge zult zeker wel al naar bed zijn als ik thuiskom;" en weg was zij. Geoffrey nam met een zucht zijn St. James Gazette op.
Maar ook mijn gronden zijn zoo gewichtig, dat men moet passer par-dessus toutes ces finesses de sentiment. Il y va du bonheur et de l'existence d'Anne et de ses enfants. Van mij wil ik niet eens spreken, hoewel ik lijd, zooals ik nog nooit geleden heb," voegde hij er bij met een dreigende uitdrukking tegen den een of ander, die hem met dit zware kruis belast had.
"Ben je zijn dokter August?" "Ik zou bijna zeggen: helaas ja!" "Laat menheer binnen Hendrik." Mijnheer Kippelaan struikelt de kamer in; ziet naar den dorpel om, en dan met een buiging: "Serviteur je excellentie. Nee ik derangeer u niet; nee waarlijk niet; 't was maar om eventjes.... Ah! comment va Helmond; altijd wél geweest sedert ik 't plezier had je van morgen....?"
Dingsig, akelijk, misselijk, een soort van wee-gevoel, waarvoor men geenen naam weet, en hetwelk men met den algemeenen naam dingsig aanduidt, die van ding afgeleid is. Zoo zegt men van iemand, wiens naam men zich niet herinnert, Mijnheer dings. De Franschen gebruiken in het dagelijksch gesprek dikwerf, Va dire
Nauwelijks had hij zich aldus verscholen, of hij zag door de reten der deur licht. "Va!" riep een stem, "hij is uit." Marius herkende de stem der oudste dochter. "Zijt ge binnen geweest?" vroeg de vader. "Neen," antwoordde de dochter; "maar hij is uit; want de sleutel is in het slot." De vader riep: "Ga evenwel binnen."
De våder schuddege zen hôofd èn zej: "Joengen, joengen, je lop no jen oengeluk!" "Ba 'k en doe, antwordege de kwåpèrte: lat et min mo riskieren!" È je kréég ze part! È je goenk nor en vèrre stréke, olover 't zeitsje! È je wos nog mo fine 't gat üt, of je begoste va ze gèld te léven, lik God üpt Sas!
Woord Van De Dag