United States or Luxembourg ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ik weet het wel, man." "Hebt gij niets op uwe conscientie?" "Och neen, ik ga alle maanden te biechten." "Hebt gij u zelve nooit verwenscht of vermaledijd?" "Nog veel minder." "Weet gij niet, of uw vader of uwe moeder u ooit verwenscht of vermaledijd hebben?" "Ik weet het niet; zij beminden mij zeer en zijn heel vroeg gestorven." "Hebt gij nooit eene zwarte kat gestreeld?" "Neen."
En als gij dan den maker prijst van het beeld, dat u weer deed genieten wat ge eens aan den boezem der natuur hebt gesmaakt, dan, dan prijst uw ziel toch bóven dat alles den Schepper van hemel en aarde, den Vader der Liefde!
Een steenachtig, hobbelig pad voert door de oase; af en toe moet men de rivier doorwaden, die bijna droog is en geniet dan een schilderachtigen aanblik op de rotsachtige, met bloeiende oleanders en cactussen omzoomde oevers. Arabische jongens en meisjes komen u tegemoet, willen u met alle geweld den weg wijzen en doen aanslagen op uw beurs. De avond valt.
Al dadelijk wilde die kolonel zich geheel en al ter hunner beschikking stellen, om het kleine geënclaveerde grondgebied te bezoeken, dat kleine stuk van Spanje, zoo zonderling in het Marokkaansche rijk ingesneden. "Gaarne nemen wij uw aanbod aan, heer gouverneur," antwoordde dokter Antekirrt in het Spaansch, eene taal, die ook door Piet Bathory goed verstaan en vlug gesproken werd.
Mijn paard kan er niet tegen, om vlak bij andere paarden vastgebonden te staan. Dat is een kuur, die ik het maar niet kan afleeren. Ik moet hem altijd een heel eind uit de buurt van andere zetten! Breng hem dan weg! Ik stond op. Halt! wacht wat! laat uw mantel, uw lange mes en uw tulband hier! Waarom? Opdat wij er zeker van zouden zijn, dat gij terugkomt. Zet uw tulband af!
Gij hebt voldoening noodig voor uw zinnelijke hartstochten...." "Alexei Alexandrowitsch, het is niet slechts niet grootmoedig, het is onwelvoegelijk, een machtelooze te slaan." "Ja aan u zelf denkt gij, maar het lijden van een mensch, die uw echtgenoot was, treft u niet. Het is u onverschillig, of zijn leven is verwoest, dat hij uit ... uitgeleden...."
De tuin ligt blank beneden, Ziet gij het wel? O! alles was tot heden, Het hééle leven, maar spel.... Kom! en geef mij de hand En laat mij U leiden door lanen, Waar bloemen aan den kant Glinsteren nat van tranen. Kom! en geef mij Uw hand En ik zal U leiden waar Ons land als een tooverland Licht in den maannacht klaar.
Nauwelijks heeft hij haar opgemerkt, of de Spaansche officier neemt zijn stalen helm af en zegt, tot op den grond buigend: "Als ik had geweten, dat gij het waart, Excellentissima, zou ik niet zoo barsch zijn opgetreden!" "Gij deedt slechts uw plicht, senor," zegt de onbekende.
"Neen!" hernam de nar, zich aan zijne omhelzing onttrekkende, "zoo ge mijn dienst met het water uwer oogen betaalt, dan moet de nar mede weenen, en wat wordt er dan van zijn beroep? Maar, oom, als ge mij inderdaad eene gunst wilt bewijzen, dan verzoek ik u mijn makker Gurth te vergeven, die eene week aan uw dienst ontstolen heeft, om die aan uw zoon toe te wijden."
DE HEELE SCHARE. Leve consul Bernick! Leve de steunpilaren der maatschappij! Hoera, hoera, hoera! LONA. Mijn gelukwenschen, Karsten! Mijne medeburgers,... bij monde van uw woordvoerder werd er gezegd dat wij heden staan aan den vooravond van een nieuw tijdperk,... en ik hoop dat die verwachting verwezenlijkt zal worden.