United States or Zimbabwe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zij dan sprak tot haren vader, Twikko den Grauwe: »Mijn vader, waar vinde ik zand zoo rein als goud, zoo fijn als water, zoo wit als melk?" Twikko de Grauwe antwoordde, zeggende: »Ga naar het strand der zilte zee, en schep er wat zacht als eiderdons is onder uwe voeten." »Mijn vader", hernam de maagd, »geef mij uwen helm van koper, opdat ik het daarin drage, dat zand."

Maar Twikko de Grauwe ontstak in toorn, en riep haar toe: »Wat vraagt gij mijnen helm van koper, mijnen heldenhelm van glanzend metaal! Hebt gij den korf niet, den korf van popelstammen, dien Fikko de Roode u vlocht, uw bruidegom?" Toen schoten er bliksems uit Hildegarde's oogen. »Vervloekt!" schreeuwde zij: »vervloekt zij Fikko tot in de wortels van zijne roode haren!

Eerst een ritselen: daarna een gekraak en rumoer in het gebladerte, alsof een hongerige beer of een verbolgen everzwijn zich onstuimig eenen weg er doorheen brak. Justus dacht aan Hannes den koddebeier; Marieken aan Twikko en Fikko.

Hier ook was het, dat Justus aan Marieken de geschiedenis verteld had van Hildegarde en Ubbo. Het duurde een heel poosje, vóór Marieken zich uit het hoofd kon zetten dat de beide Delftsche torens, van deze verhevenheid juist zichtbaar als twee donkere staken waarachter het westen glom, niet Twikko en Fikko waren, de bloedige reuzen, uittrekkende op maagdenroof!