United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ja alles lachte en juichte op hare schreên Bij elken stap kon zy op bloemen treên, Zy las de vreugd op ryke zegebogen, Zy zag voor haer de ridderen gebogen, En echter blonk de gramschap in hare oogen Want by dien prael; waer niets te ontbreken scheen, Ontbrak het hart de stem des volks alleen,

De geest-zelf ligt, verkracht, als machtloos neêrgezegen: En vindt, op 't onverhoedst in 't werktuig aangetast, Het leven pijngevoel, en heel het lichaam, last. De krijgshoop nadert vast. Twee Grooten treên hun tegen En leiden ze op. De steilte eens heuvels opgestegen, Wacht Segol hen met die ontzachtbre houding af, Die achtbre lijfsgestalt' by 't hart eens Konings gaf.

Wier vreugdkreet de heuvelen schokkend doorvaart Wen steden zinken in puin met gesteen! Wier vlerklooze voetstappen treên op de zeên, Die snatert Schipbreuk en Hongersnood vlak Op het spoor van pret op het voedselloos wrak, Komt, komt, komt!

3DE ELF. En ik! 4DE ELF. Wat is te doen? TITANIA. Bedient deze' edelman, vliegt op zijn wenk; Omzweeft zijn schreên, springt hupp'lend om hem heen; Zoekt bramen, druiven, zoet en frisch meteen, Vijg, abrikoos en moerbei, 't eêlste alleen; Rooft 't honigblaasje aan de bij; haar scheen, Met was beladen, zij zijn kaars, en leen' Van 's glimworms oog het vuur; verlicht zijn schreên Met zorg, als hij ter ruste wenscht te treên; En 't bonte wiekje, vlinders afgesneên, Weer' 't maanlicht van zijn slapende oogeleên; Buigt voor hem, Elfen, viert hem ongemeen!

Wedijvrend maakt gij 't hof aan Hermia, Wedijvrend ook verguist gij Helena; Een manlijk stuk, een ware heldendaad, Een weerloos meisje tranen door uw smaad Te ontlokken! maar geen edel man, niet één, Die zoo een maagd zou hoonen, haar zoo treên Op 't hart, en dat voor uw vermaak alleen! LYSANDER. Demetrius, houd op; gij doet haar leed; Want gij mint Hermia, weet wel, dat ik 't weet.

Daar mogen zuchten klinken en schuwe slavenschreên, Tot u de geest der wrake tot stuivend puin zal treên! "Wee u, gij bonte gaarden in 't gouden zonnelicht! U toon ik dezes dooden bestorven aangezicht. "Het moge uw loof doen dorren, uw bronnen stil doen staan, Tot al uw heerlijkheden in onkruid ondergaan! "Wee u, verwaten moorder! u vloekt wat Zanger heet!

Daar ’s iemand, die wel wenscht in ’t Huuwelyk te treên, ’t Is alles klaar, als gy het toestemt: zy verlangen Zo Bruid als Bruigom om het woord van u t’ontfangen; Het geen de Dochter wil, begeert de Vader. Nu Kunt gy maar vonnissen. DANDYN. zich herstellende. Ik geef myn woord aan u. Ga heen, wilt haar van daag, hoe eer hoe liever trouwen.

Zie, daar gaan ze weder 't wêgsken af, Santje en Kees; ge meint um 'en deunje te vrijen? Neen kiek, ze doen weer 'en reis noar 't darp. Bij den bakker-kruienier koopen ze brood, en gort, 'en stukske spek en andere dinger. Ze kommen den winkel uut. Welken weg?.... Niet noar huus. Links sloan ze af, de Karkstroat ien. 'En honderd trêen ver woont Griet, Griet die 't met Dorus wel wist!

"Wie spelevaren wil door 't schoone korenland, Door 't tarwrijk Westland heen, moet deze baan ook houen, Vanwaar hij langs een vliet ziet roggenakkers bouwen, En vaers en koeien treên ten knieën toe in 't gras, Daar eertijds voor het vee geen groene pijl en was. Daar de nature mist, daar helpen 's menschen handen, Dat hier nu weiden zijn, dat waren schrale zanden. Men voert hier geesten weg",