United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Jij bent een meeuw, Jo, sterk en wild; storm en wind is je element, ver uitvliegen over de zee, en gelukkig in de eenzaamheid. Meta is een tortelduif, en Amy een leeuwerik, die altijd tracht tot in de wolken door te dringen, maar telkens weer in haar nest terug komt. Lieve, beste Amy!

De rondicheydt ende macksel van hare kleyne borstkens wie zoudet u konnen ghefigureren! Ten waer gheen wonder dattet de menschen dede veranderen in steenen. De lucht was met zulk een zuiver blauw gekleurd dat het oog derzelver diepte niet meten kon. De zon klom glansrijk op de kim en de verliefde tortelduif dronk de laatste dauwdruppels van de groene bladen der bomen.

Om nu eens vertrouwelijk te kunnen spreken, gingen zij te zamen in het woud. »Pas opzeide Joringel, »dat je niet te dicht bij het slot komtHet was een mooie avond: de zon scheen licht tusschen de stammen op het donkere groen van het loof, en de tortelduif koerde klagelijk op de oude meibeuken. Jorinde schreide, en zette zich in den zonneschijn en weeklaagde.

Eertijds werd de stervende, naderhand ook de doode afgelegd, en kwam hij van het bed op het lijkstroo te liggen, in geheel België reeuwstroo, in Hollandsch Limburg schoofstroo genoemd; reeuw- beteeken "lijk", vergel. het Gothische hraiw- in hraiwadûbô "tortelduif, lijkduif."

Berkoetoet = tortelduif. Padi = rijst in den bolster. Van den bolster wordt de padi ontdaan door daarop te stampen in een uitgehold stuk hout. Dit geeft in de desa's een eigenaardige cadans. 8 9 Augustus 1901.

Aan den oever ziet men een soort van houten vork, waaraan een plankje bevestigd is, op hetwelk bananen en rijst worden nedergelegd, als een offer aan Limbucum, de heilige tortelduif, die voor al de bewoners van het eiland Mindanao, naar het schijnt, een voorwerp van vereering is.

't Was geen geluk! maar ook geen ongeluk. Zij zou beproeven het leven met dien man te aanvaarden. Zij begon zichzelf te begrijpen en dacht aan de woorden in 't oude liedje van de tortelduif, den vogel van het verlangen. "Ze drinkt nooit het heldere water, ze maakt het eerst troebel met haar voet, dan past het beter voor haar droevige stemming."

De zon klom glansryk op de kim, en de verliefde tortelduif dronk de laetste dauwdruppels van de groene bladeren der boomen." "De bladeren der boomen!" Ook in het "Wonderjaer" gebruikt hij die uitdrukking: Terwijl een ruiter schuilt, wordt "de lucht klaerder, de donder had zich verwyderd, evenwel sloeg de regen nog met geweld in de bladeren der boomen."

En door den mist, van uit een zwarten boom, koerde een eenzame tortelduif.... Het leven had zijn laatsten snik gegeven, en alles stond verlaten en kapot. De boomen waren kletsbloot en erbarmelijk om te zien, met hunne verwarde, wringende takken.

Daarop hield de reus hem een blad voor, waarop een musch, een tortelduif en een kwartel zaten en zei tegen den ouden man: "Als gij kunt zeggen, wie uw zoon is, dan kunt gij hem meenemen." De oude man keek aandachtig naar de drie vogels, en keek telkens weer, maar eindelijk was hij genoodzaakt te bekennen, dat hij niet wist, wie zijn zoon was.