United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een oogenblik stond hij bedremmeld: hij vreesde dat al die menschen zouden omzien, en met een honend lachje hem als toeroepen zouden: »Zoo, Eykendaal, brave jongen! kom je óók eens naar de dames kijken?" Doch niemand wijdde hem de geringste aandacht.

Hij doet de voordeur open en zij loopt ongeduldig binnen en in een oogenblik hangen haar twee, drie kleine knapen om den hals, die haar "Mama, Mama!" toeroepen en haar beurtelings moeten omhelzen; en de jonge kindermeid komt haar met een glimlachend welkom het kleinste op de armen brengen, dat nog niet alleen kan loopen.

Met de vaste belofte "dat hij juffrouw Insulinde 't vaarwel zou toeroepen als ze hem soms wat al te chaude werd, of wanneer ze een van z'n ledematen als liefdepand zou hebben geëischt; met ernstige beloften, ook van "schrijven" en "niet vergeten" en "niet roekeloos wagen" en "altijd maar denken" enz., is Archibald vertrokken, zonder dat ook de invloed van papa Debecque hem heeft kunnen bewegen om af te zien van den altijd gekoesterden wensch.

Aanvankelijk nemen de golven de buitenwerken veroverend in; verder doen zij bij hoogen vloed de banken, gorzen en schorren weder verdwijnen door het overwinnend heir van de steeds krachtiger aansnellende legerscharen der golven, die over het overwonnen land met huppelenden pas voortijlen naar de bolwerken langs den oever, welke hun, dank zij den verdedigingswerken onzer waterstaatsofficieren, het "tot hiertoe en niet verder!" toeroepen.

"Ik zal hem toeroepen dat gij het zijt", sprak zij. En zoodra zij van den zeebreker af verstaan kon worden verhief zij de stem. "Weet gij beste, het is die mijnheer van Guérande, die zoo vriendelijk voor ons is geweest". "O! zeer goed, zeer goed", riep mijnheer Chabre op zijn beurt. Hij nam zijn hoed af en groette. "Is de zee naar uw zin, mijnheer!" vroeg hij beleefd.

Verachting voor het gezwets van praatzuchtige en lasterende menschen, drukt op recht Turksche wijze de volgende spreekwijze uit: "De hond blaft, de wolf gaat zijn gang." en met eene aardige variatie: "De hond huilt, de karavaan trekt voorbij," wat men menigen dwazen bespotter van oude eerwaardige gewoonten en instellingen zou kunnen toeroepen.

Acht vaardige vrouwenhanden, waarbij zich nog dikwijls de vlugge vingers van Iras voegden, repten zich, en weldra kon het meisje haar den spiegel voorhouden en haar uit den grond van haar hart toeroepen: »Als de uit schuim geboren Aphrodite, en de gouden Hathor!"

Nu is er geen afkomen meer aan! Nu zult gij er van hebben! Wacht nu maar hoe het je bekomt, dat ge meesters slaven helpt wegloopen! Wacht nu maar wat je daarvoor krijgt." Geen van die dreigende woorden bereikten zijn oor, hij hoorde eene andere stem hem toeroepen: "Vrees niet voor degenen die het lichaam dooden, en daarna niet meer kunnen doen."

en één toehoorster werd zoo geroerd door die teedere uitnoodiging, dat zij hem gaarne had willen toeroepen, dat zij het land kende, en er vol vreugde wilde heentrekken, wanneer hij maar verkoos. Het lied werd met grooten bijval ontvangen, en de zanger trok zich verlegen terug, overdekt met roem en eer.

»Gij moet mij in de gelegenheid stellen, met eigene oogen de uitkomst onzer wraakoefening te zien." »Dat wil zeggen, als Cambyzes naar Egypte trekt, wenscht gij het leger te volgen?" »Ja! En als mijne vijanden in smaad en ellende nederliggen, dan wil ik hun toeroepen: »Ziet gij, lafaards, dit ongeluk hebt gij te wijten aan den armen, verbannen oogarts!" O mijne geschriften, mijne geschriften!