United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !


Tegen den avond keerden diezelfde auto's weer vol terug naar de woonstad met weer dezelfde menschen van den morgen.

Zij is wel eerzuchtig, maar haar hart is goed en zacht, en hoe hoog zij ook vliegen mag, zij zal haar thuis nooit vergeten. Ik hoop, dat ik haar nog terug zal zien, maar zij lijkt me zoo ver weg." "Zij komt in 't voorjaar thuis, en ik heb mij voorgenomen, dat jij in staat zult zijn haar te zien en van haar te genieten.

Ik weet niet, en niemand heeft eigenlijk ooit geweten, wat aan Jules' hart sinds dat oogenblik geknaagd heeft. Na zeven maanden onberispelijk gedrag werd hij uit de gevangenis ontslagen en kwam op een avond in 't dorpje terug. In het triestig klein huisje met de grijze muren en de dofgroene luikjes vond hij zijn jonge vrouw met een klein kindje, dat in zijn afwezigheid geboren was.

Het dorp, waar zij thuis hoorde, lag ver landwaarts in, en daarom keerden de zeelieden, die het niet veilig achtten onder wilden te reizen, die den naam hadden van zeer wreedaardig en vijandig te zijn, naar de schepen terug. Het gelukkige meisje mocht alleen naar haar bloedverwanten gaan.

Och, als ik eens den slaap gevat heb zet ik studdy door, lachtte hij terug en zich over tafel vertrouwelijk naar mij toe buigend: maar ik slaap in mijn hut, daar leg je rustig, je kunt je ontkleeden, afijn! je totaal lekker maken. Geloof me, doe zooals ik, ga op uw couchette liggen; 't is een afdoend middel.... De rijkelijke lunch had mij loom gemaakt.

Moedig drong zij haar tranen terug en trad zoo opgewekt mogelijk naar voren, om de goede fee, die juist uit haar koets stapte, te verwelkomen. Onder tallooze eerbetooningen werd zij naar de eetzaal geleid, waar de overige gasten reeds aanwezig waren. Weldra nam 't gezelschap aan de groote, feestelijk gedekte tafel plaats.

"Wel, was u daar?" vroeg hij, terwijl hij Ibarra met eenige verbazing aankeek. "Neem me niet kwalijk", antwoordde deze, "ik zie dat u 't erg druk heeft." "Dat is zoo, ik was bezig iets te schrijven, maar 't heeft geen haast en ik wil wat uitrusten. Kan ik u met iets van dienst zijn?" "Met heel veel!" gaf Ibarra terug, terwijl hij naderbij kwam. "Maar..."

Hadden de huzaren hun rieten schuurdak niet gebruikt om hun paarden er mee te voederen? Had niet gisteren een andere bende ruiters daarvoor het onrijpe koren afgesneden? Wáár moest het heen als dat zoo doorging? Zouden ze dan niet van honger en ellende moeten omkomen? Jakob kreeg medelijden met de arme menschen. »Kom," zei hij tegen Reinier, »ik zou dan die eene ham ten minste maar terug geven.

Toch leefde Ninigi en Ko-no-Hana een tijdlang samen gelukkig; maar op zekeren dag werd Ninigi door jaloerschheid bevangen, waardoor hij zijn gemoedsrust verloor. Hij had geen enkele reden, jaloersch te zijn, en Ko-no-Hana nam hem zijn optreden ten hoogste kwalijk. Zij trok zich terug in een houten hut, die zij in brand stak. Uit de vlammen verrezen drie kleine jongens.

"Je bent niet recht wel, Alexei Alexandrowitsch," liet zij er toen op volgen, stond op en ging naar de deur. Hij stond ook op, alsof hij haar terug wilde houden. Zijn gelaat was verwrongen en somber, zooals Anna het nog nooit gezien had. Zij bleef staan, en haar hoofd haastig op zijde wendend, begon zij de haarspelden uit het haar te nemen.