United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zoudt gy 't gebod der zon niet opvolgen?" "Laat my sterven, Telasco!" "Neen, ik, ik!... riepen beide broeders tegelyk ... "Beslist gylieden wien uwer ik moet kiezen... ik zal gehoorzamen." "Kies Telasco! riep Kusco. "Kies Kusco! riep Telasco. Maar het meisje kon niet gehoorzamen aan beider gebod te-gelyk, en durfde niet ongehoorzaam wezen aan één der geboden. Telasco bedacht zich.

Hy trok den gewyden dolk, bad Aztalpa om vergeving... Kusco stond met de handen voor 't gelaat... Aztalpa kruiste de armen voor de borst...zy boog het hoofd... Daar viel ze eensklaps op de knieën voor Telasco: "Broeder... één oogenblik! Eéne bede! ach, laat my den dood ontvangen van Kusco's hand!" Telasco slingerde den dolk weg, en riep: "Geloofd zy de zon, zy heeft gekozen!

Dat is de wil der zon, die 't wist dat gy noch Kusco zoudt kiezen, noch my, maar dood en verheffing tot geest, omdat een menschenhart te nauw is tot bevatting van zoo veel gevoel. Sterf dus, Aztalpa, sterf, en verhef u tot licht. In uw hart is geen plaats voor ons beiden, maar wel zal er plaats wezen voor ons beiden op uw graf, als ge zyt opgevaren ten hemel... Aldus sprak Telasco. Kusco zweeg.

En zy mochten niet trouwen met 'n meisje dat niet uit de zon voortkwam. Dat was zoo de wet in Peru... Is 't waarlyk gebeurd, Wouter? Het staat zoo in 't boekje, Femke. Nu was er een koning die drie kinderen had, eene dochter en twee zoons. De zoons heetten Telasco en Kusco, maar den naam van 't meisje heb ik vergeten. Zeg maar Marie. Dat is, geloof ik, geen peruaansche naam.

Daarop viel hy op de knieën voor Kusco, en zeide: "heil u, Inca van Peru, de dochter der zon heeft u gekozen." En hy boog z'n hoofd tot de aarde, en wilde Kusco's voet op z'n nek plaatsen. Dat beduidde onderwerping, in Peru. Maar Emma en Kusco stonden haastig op, en beiden te-gelyk riepen zy dat Telasco zich vergist had.

Ja, antwoordde 't meisje, met 'n overtuiging als-of ze Velleda zelf was. Och, ze had 'r boekje vergeten, en was ontrouw aan al haar Heiligen. O God, Wouter, 't doet me zeer! Moest Aztalpa nu waarlyk sterven? 't Was wreed van Telasco... Wat zou jy gedaan hebben, Femke? Ik zou, ik zou... ik weet het waarlyk niet, Wouter. Zieje, 't was moeilyk. Nu, daar stond Aztalpa, tusschen de beide broeders.

Doodelyk getroffen stortte 't arme dier neer... "Ik groet u, Inca van Peru!" Dit riepen Telasco en Kusco te-gelyk, haastig te voorschyn tredend uit het kreupelhout. "Gy hebt verwonnen, Kusco... 't was uw pyl! "De uwe, Telasco! 't K

Ze was in 't wit gekleed, en een witte sluier hing haar over 't gelaat. Het volk zong een treurig lied. Men knielde. Aztalpa omhelsde haren vader, groette de menigte met de hand, en riep: "Ik ben gereed. Broeders, geleidt my!" Zy reikte aan beiden de hand, en trad fier naar den brandstapel. Kusco's houding was gebogen, en zyn tred was wankelend. Maar Telasco scheen moediger.

Gy hebt misgeschoten met opzet! antwoordde Telasco, die z'n broeder te-gemoet snelde. "Ik zweer u dat ik niet heb misgeschoten met opzet, Telasco. En bedroefd keerden de twee broeders naar huis, en verhaalden aan Aztalpa wat er geschied was. Beiden klaagden zy over misleiding. Ditmaal viel er een straal van licht in Kusco's ziel.

"Gy zult schieten zoo goed als een jager dat kan? Met het doel om te raken en te dooden? Werkelyk, de eerste hinde? Waarlyk? Zult ge?" "Ja, ja, ik beloof dat alles. En gy, Telasco?" "Kusco, ik beloof het u." Den volgenden dag lagen de broeders in hinderlaag, als den vorigen. Wel waren ze nu inderdaad jagers, die begeerig loerden op wild. Straks omklemde de linkerhand de slangenhouten boog.