United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen onlangs op de Prinsengracht myn hoed te-water woei Frits zegt: waaide heb ik den man die hem my terugbracht, een dubbeltje gegeven; en hy was tevreden. Ik weet wel dat ik iets meer had moeten geven als hy myzelf er uit gehaald had, maar zeker myn halve vermogen niet. 't Is immers duidelyk dat men op die wys maar tweemaal in 't water hoeft te vallen om doodarm te wezen.

Zy was zeker uit 'n land waar de menschen niet zoo zindelyk zyn als by ons, en daarom alle dagen te-water moeten gaan. Maar dat tot dááraan toe! De jol dreef tegen de jachthaven, en zy was er ook. Ik hielp haar op den steiger, en er stond veel volk te kyken. Dit beviel haar niet. Ze greep m'n pyjekker die in de jol lag, en sloeg zich 't ding om de schouders.

Bedenk toch, o preutsche Maatschappy, dat zoo'n winkelierster in ontucht een uwer meest vooruitstekende neuzen is! Te-water met dat wyf, werd er weer geroepen, de vaart in!

De vrouw uit Haarlem raakte alzoo niet te-water. Een vuil partyblad uit de dagen waarin m'n geschiedenis voorvalt, beweerde dat ze zich redde door den kreet: "als jelui niet ophoudt met dringen, laat ik m'n kerel stemmen voor X!" Dit was gelogen, anakronistisch gelogen, gelyk dan ook slechts van 'n blad dat tot... die andere party behoorde, te verwachten was. Nooit zou men zoo'n afschuwelyk laag verzinsel vinden in 'n blad van de... niet-andere party. Hoe dit zy, 'n leugen w

Het schepsel dat men hier te-water wilde dringen, was een van háár leden, en 'n lid ook van 't gild dat diezelfde Maatschappy blykens eeuwenlange ervaring nooit heeft kunnen ontberen. Waarom nu, als zoo'n onmisbaar meubelstuk onzer beschaving zich in 't openbaar vertoont, op-eens zooveel verontwaardiging voorgewend? Verbiedt niet de wysheid der volkeren 't schenden van z'n aangezicht?

Wat ze dan eigenlyk wèl wou, kon ik eerst niet begrypen ... ik zal 't jelui maar zeggen, ze wou te-water! Ik schrok er van! 't Mensch was dóór en dóór van zweet. Maar... ze wou! Er was niets aan te doen. En ze hield weer zoo'n moffendukaat in de hoogte. Op den Vygendam by Everts kreeg ik drie ryers voor 't stuk, en de man zei, als ik er meer had, kon ik altyd by 'm te-recht.

En niet dikwyls valt zoo'n schitterend standpunt samen met 'n drama als hier vertoond werd, noch met de akeligheid waarmee 't niet gansch onverhoopt, om de waarheid te zeggen straks dreigde of beloofde te sluiten. Er werd namelyk geroepen: "te-water!" en dit woord klinkt vreeselyk in de ooren van 'n hollandsch jongetje, opgebracht in de vreeze voor kou-vatten en den wallekant!

Te-water, allo, dat wyf de vaart in, sebit! En die meiden na huis! Naar huis, o onbesuisde menigte? Naar wèlk huis? Naar de krotten waar ze onder opzicht komen zouden van zulke moeders? Ik ben overtuigd dat geen myner lezers, indien hy 't hier beschreven voorval had bygewoond, zich met die hoogst onfatsoenlyke zaak zou bemoeid hebben. Maar, lezer, gesteld eens dat ge hadt moeten stemmen?