United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het knaapje gloeide: in zijn oogen vonkten tranen, rillingen van geestdriftig begeeren tintelden langs zijn rug: o een held te zijn, een martelaar voor de vrijheid, groote daden voor de makkers te doen. Machtig ontwaakten in hem de oerneigingen van sympathie en meegevoel, de sociale driften. En machtig blies de wind der verbeelding hun vlammen aan.
De menschen zullen dit, zullen dat zeggen, als wij gingen doen, wat wij zoo zielsgraag willen. En wie zijn dan die menschen? Bah! En om die menschen moeten onze neigingen onderdrukt, verstikt worden, en wij naar 't donker terug? Dit te bedenken maakt ons helsch. De sympathie der denkende wereld is veel, ja zeker.
In hare schooljaren had zij sympathie opgevat voor België en de Belgen, had er ook menigmaal klachten en uitingen van den volksgeest opgevangen die haar rechtmatig voorkwamen, en die haar bewogen om minder hard te zijn in de beoordeeling van den Belgischen opstand dan haar vader en de meeste harer landgenooten op dat tijdstip.
Ik geef het den beste werkzaam en standvastig te zijn, en zijn gaven en talenten de wereld ten nutte te maken als hij half stervende is van zwakte. Zij had Vincent nooit zoo beschouwd, zij had alleen een onberedeneerde sympathie voor hem gevoeld. Ik geloof wel, dat u gelijk heeft! sprak zij na een korte pauze. Maar zal zoo een verre reis nu niet vermoeiend zijn voor Vincent?
Brieven aan ons onverschillige menschen worden makkelijker geschreven, of beter gezegd, men komt er gemakkelijker toe ze te schrijven, dan epistels aan personen, waarvoor men sympathie gevoelt. Aan de eersten heeft men niets te vertellen, kan men afkomen met een paar woordjes; maar onzen vrienden willen wij uitvoerige brieven schrijven.
Zij zag hem terug aan en sympathie lachte uit de diepte harer goudgrijze oogen. Hij voelde zich gelukkig, en, met het kind op zijne knie: Ik kom u biechten ... madonna! Toen, schrikkende, zette hij het kind in eens van zich af. Biechten? Ja ... Christie, ga terug naar mama. Ik mag je niet bij mij houden. Jawel! riep Christie met verwonderd groote oogen en greep het koordje van zijn lorgnet.
De verhouding tusschen deze lang beklaagde vrouw en den schoonen, krachtigen Goethe hoe ver die verhouding dan ook mocht zijn gegaan zag ze met sympathie, en tegen eventueelen laster zou ze het gaarne voor Charlotte hebben opgenomen; wat den lezer nog wel zal blijken. Hoe dorst zij zich beroepen op "de wereld" tegenover den vrijgevochten Goethe, voor wien "de wereld" niets was!
"Achtbare Heer, vergeef het mij, maar man als ik rondzwervende rampzalige, die ook alle uitvluchtsel en omstandigheden der samenleving kent, volgens mij is de sympathie die uwe dienstbode mij koesterde min of meer uitgedoofd. Ik kan mij inbeelden wat daar aanleiding toe geeft.
Maar kunt ge sympathie gevoelen voor hen al deelt ge hunne godsdienstige of staatkundige overtuiging niet wier harte treurt en rouw draagt over de vernedering der stad, van haar hoogen rang als metropolis der christelijke wereld gevallen, om af te dalen tot dien eener vulgaire hoofdstad van een modern koninkrijk, waar de geestdoodende, verstompende arbeid der hedendaagsche industrie de klassieke herinneringen en heilige overleveringen zullen verdringen en uitwisschen, waar het geur- en kleurlooze moderne leven alles met zijn eentonig grauwe tint zal overdekken; sympathie voor hen, wier lippen niet dan met eerbied den naam uitspreken van dien grijsaard, die, door geen rampen gebogen, standvastig blijft getuigen voor wat naar zijne overtuiging waarheid is en recht, die met onwankelbare trouw het hem overgeleverde pand bewaakt, en met koninklijke fierheid weigert de knie te buigen voor de afgoden van den dag; den naam van dien veelbeproefden paus Pius IX, wien ook zij, die, gelijk wij, niet tot zijne kinderen behooren, wel gaarne de hulde hunner hoogachting brengen, wel dan, wees welkom, volg mij naar het vatikaan zelf, eene stad in de stad, eene eigene wereld in de wereld van Rome.
En dan was hij weer voldaan en trotsch. Maar dikwijls ook kwam er een wijd verdriet, vol weemoed, over hem, omdat hij zoo weinig eenvoudig was, en omdat dat nooit meer anders worden kon. Eenmaal in dien winter was hij getroffen door wel vaag vermoede, maar toch onverwachte, en door de plotselinge openbaring warm-goeddoende sympathie. Dat was geweest op Sint-Nicolaas-avond.
Woord Van De Dag