United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !


Achtduizend knieën raakten de nog bebloede grond en achtduizend hoofden verootmoedigden zich voor de God, die de mensen voor de vrijheid heeft geschapen. Welke harmonie moest op dit ogenblik voor de troon des Heren klinken! Hoe aangenaam moest hem dit plechtig gebed zijn, dat als een suizende hulde onder zijn voeten kwam drijven!

Wij vouwden de handen, sloten de oogen, luisterden naar het suizende gaslicht en naar de eerbiedige stem: »Notre père qui est aux cieux! Ton nom soit sanctifié. Ton règne vienne!" Er zweefde stille vrede in onze harten. Pas had het »Amèn" onze oogen en handen ontsloten, of we hoorden: »Chantons pseaume...." Dan sloegen we de psalmboeken open, echte Fransche, zochten het lied op, en zongen.

Reeds begon het morgenlicht in zijne kamer te dringen, toen hij eensklaps ontwaakte en de oogen luisterend hield geopend. Er heerschte in de verte een onduidelijk gebruis, als de suizende branding eener verre zee, waartusschen bijwijlen een machtiger gerucht, even versmoord, opsteeg.

Begeerig aan beide zijden waren zij hevig malkanderen te ontlijven op den velde des slags en zij vergaderden te zaâm met geweld. Gode, wat hieuwen de zwaarden daar door de suizende lucht, die rilde er van, en wat knarsten tegen malkanderen en kraakten de boomzware speren: menige wigant viel daar dood.

De vrouwen en kinderen loopen en springen over de riffen, met brandende fakkels in de hand, waarvan de rosse gloed zich weerspiegelt in de effen watervlakte, nauwelijks door het suizende koeltje gerimpeld. De visschen, door het licht aangelokt, komen uit de rotsspleten, waarin zij zich verscholen hielden, te voorschijn en worden door de visschers met hunne houten lansen doorboord.

Niemand, die de schaar der gasten opmerkzaam beschouwt zal, durven ontkennen dat mevrouw Helmond, zoo niet de jongste dan toch zeker de schoonste is van de vele oudere en jonge dames, die de groene kamer binnen haar suizende en geurende wanden vereenigd ziet.

Heel beneden zwemt de middenruimte van de baziliek als een heilige afgrond, en een geruisch als van golvende zee, als van duizenden echo's, fel bewogen lucht, zoemt suizende op, uit die diepte, die toch beneden eene doodstille kerk is, waar slechts ver, in ééne kapel, wat wordt gepreveld...

Van de troebele poel in het herfstbosch, Van de maan die steile schachten in de suizende schemering doet glanzen, Valt vonkels van dag en duister valt op de zwarte stammen die in de drab vergaan, Verlicht het klagelijk gefluister der verdorde rompen.

Nog onder den druk der looden atmosfeer van zooeven, had hij niet goed verstaan, niet recht begrepen ... Ze waren over hem heen gegaan als eene suizende dreiging, die woorden ... Wat zei je daar? herhaalde hij. Ik zal er zelf maar eens naar toe gaan, hernam Frank. Waar naar toe? Wel, naar de Rhodes', naar Eve ... Suf je?

Bommen, kogels en granaten daalden in suizende vaart en met ratelend gerucht, als een hagelbui, op de muren en koepels neder; rusteloos woedde de verdelgende oorlogsorkaan daar buiten: toch werd de heilige dienst den ganschen dag door onverpoosd voortgezet, en zweeg in den tempel de stem des gebeds geen oogenblik!