United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Daar woonde de engelsche presbyteriaansche zendeling Mac., wiens geest zoo weinig evangelisch is gestemd en die een zoo krachtigen haat tegen Frankrijk koestert. Wij lieten aan stuurboord die kaap liggen, waar de engelsche vlag boven wapperde, en bemerkten weldra de eerste huizen van Port-Havannah. Wij ankerden tegenover de magazijnen van de Caledonische Maatschappij.

Aan bakboordzijde bespeurde ik mets als het oneindig stille water; aan stuurboord echter zag ik iets zeer groots in de hoogte steken, dat mijn aandacht trok. Men zou gezegd hebben, dat het bouwvallen waren, begraven onder een massa witte schelpen, welke deze als een sneeuwkleed overdekten.

Van dat punt begon hij met zijne kanonnaden, die allen langs stuurboord gehaald waren, met zijn lang jaagstuk, met zijne Hotchkiss-revolverkanons, met zijne Gattling mitrailleuses te vuren, en maaide de aanvallers als het koren onder de zeis weg.

De kapitein greep zijn kijker, nam met de uiterste nauwkeurigheid de richting van de stroomingen in de zeeëngte waar; toen zich tot den roerganger wendende, die bij hem aan het stuurrad op de brug stond: »Opgelet bij het sturen!" zei hij. »Het roer stuurboord te boord!" Het stoomschip wendde onder de werking van het roer naar het westen.

En zij moeten, om hun leven te redden, hun armen uitslaan en zwemmen, wat een koud werkje in December is. "Wij zullen ze wat opwarmen," roept Guy, en de Dover Lass opent het vuur met haar geschut aan stuurboord en schiet op de verdrinkende soldaten. De Hollandsche schepen volgen haar voorbeeld. Doch Alva's Spaansch voetvolk is te land noch ter zee zoo gemakkelijk aan het wijken te brengen.

We waren al veertien dagen in volle zee en hoe slim ik het ook menigmaal aangelegd had om Marten eens aan te spreken, het was mij niet gelukt. Zoo peinzende op een nieuw middel liep ik 's morgens op den vijftienden dag doelloos van stuurboord naar bakboord en keek maar gestadig op het dek. "Zoek-je wat, matroos?" klonk op eens eene stem naast mij. Het was die van Marten.

»Stuurboord!" klonk het bevel. »Het is een schip; over een minuut moet het vergaan!" Men hoorde eenige flauwe kreten, daar »De Vlugge Christina" in dat oogenblik op geen pistoolschot afstands achter den spiegel van het vreemde vaartuig voorbij gleed.

De weduw van Stavoren, Wordt niet teleurgesteld. 'k Bracht tarwe naar uw zin, Al edelst wat wij vonden, Aan stuurboord kwam het in, Zooveel wij laden konden. Hoe gilt zij dol van zinnen, Hoe, tarwe? lage guit! Bracht gij ze aan stuurboord binnen, Zoo werp ze aan bakboord uit. Helaas, het kostlijk graan Werd in den vloed geworpen.

De rivier van lichamen en zeewater die aan kwam stroomen langs de bakboordgang tusschen de kajuit en de verschansing, wendde zich plotseling en dreef naar stuurboord. Weg schoten ze vahine, Ah Choon, en roerganger; en ik durf zweren dat ik Ah Choon met philosophische berusting zag grijnzen toen hij over de reeling ging en zonk.

Op 't voorschip is 't plechtig stil, de soldaten zitten in afwachting, hier en daar op den bak of tegen de verschansing. De Javanen, die op het schip in dienst zijn, naderen in hun witte baadjes met den hoofddoek om, de Mandoer gaat voorop. Midden op 't schip ligt het lijk van Sariman op de plank, overdekt met een vlag; de kommandant staat aan stuurboord bij de verschansing en wenkt.