United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij ondersteunde miss Campbell, hij dekte haar met zijn lichaam tegen de stortzeeën, hij worstelde, terwijl hij zich tegen de uitstekende gedeelten der basaltrotsen stutte, te midden eener duisternis, die nog zwarter scheen door de tusschenpoozingen van phosphoresceerend licht te midden van het onafgebroken gedonder, veroorzaakt door het voortdurend geklots en geschok, vermengd met geloei en gesis.
"'t Tocht bij 't raam." "Hindert nimmendal." "Hier waar ik zit, vóél 'k 't". "Hindert niks. Ik wil kijke." De stoelpooten schrapten over 't zeil de poes wakker geschrikt, sprong op tafel. "Dichter bij toe", zei ze, prettig. Ze stutte 'r elboog op 't kozijn. Hij, met 'n ouwe krant en 'n zakmes, dichtte den tochtkier, droeg 'n stoof aan.
Het meesterke was warm geworden; zijn oogen begonnen te tintelen. »Gij kunt praten als een dominé," zeide Frits Jansen in ongekunstelde bewondering. »Zijt ge bekeerd?" vraagde hij plotseling. Het meesterke zweeg even. Hij stutte het hoofd in de handen, en staarde in de vlam.
»Het meesterke noemde zich een verworpeling," steunde hij, »maar de ware verworpeling en verschoppeling ben ik: weggejaagd van mijn vaders drempel als een verrader, gebrandmerkt als een brandstichter een verworpeling en een vervloekte!" Hij keerde zich af van het vuur, stutte het hoofd tusschen de handen, en heete tranen biggelden over zijn wangen.
»Frits ging om half vijf naar de familie Williams?" vorschte hij. Jansen knikte bevestigend. »En wanneer vertrok hij naar Rhodesia?" »Dien zelfden avond, naar ik heb vernomen," zeide Jansen. »Dus hij moet onderweg teruggekeerd zijn, om Waterfontein in de asch te leggen?" vraagde de grijsaard. Baas Jansen stutte het hoofd met de handen, en staarde strak naar den grond.
Zieker, met opstijgende weeën, gloeiing in hoofd, nek en borst, stutte hij de kin op de handen, keek naar het water aan z'n voeten, dat log was van rotsels met moeilijk-opdobbrende bellen. Er lagen roerlooze klitten aardappelschillen, hoepels en loof, er tusschen drollen en stronken, en 't glimmig-hol kreng van een hond.
Wanneer hij de trap af moest, stutte hij met de kromming van zijn snavel op de treden, hief den rechterpoot op, dan den linker, en zij was bang dat dergelijke gymnastische toeren hem duizelig zouden maken. Hij werd ziek, kon niet meer praten of eten. Er zat hem een dikte onder de tong, zooals kippen dit soms hebben. Ze genas hem door dat vlies met haar nagels los te trekken.
Goddank, 't feest van gister werd niet door 'n zuren morgen verstoord. Frisch van gelaatskleur duwde hij de deur open, stutte achteruit. Over tante Reggie, naar de zij van de glazen kast, zat Druif, de onderrabbijn, kouwlijk-verschrompeld in 'n jas met bonten kraag. Er broeide iets. Hij voelde 't an 't plotsling gezwijg, an 't gezicht van de blinde, die niet bewoog, toen ze 'm hoorde.
Nauwelijks liet Jans haar grijze blikken heel even over Felix rollen, maar, terwijl zij Mathilde stutte, toen deze op het treêtje zonk met haar éen voet, waardoor haar japon in het rijtuig haperde en een plek witte rok bloot kwam, en Marie zich bukte om met haar hand de japon goed te doen, keek Jans wrevelig naar Marie. Zij hielden niet van mekaâr.
De dik gesmeerde kalklaag, wit geel en rossig, was met hare sterke kleur in scherpe tegenstelling met den blauwen, maar door de tusschentonen der lucht zacht getinten hemel; een ruw traliewerk stutte en leidde de takken en het donkergroene loof van den vijgeboom tegen het huis, die eene heldere schaduw gaven op den muur, op de posten der deur, en gedeeltelijk op het meisje, dat, tegen de stijlen leunend, daarin stond.
Woord Van De Dag