United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Alles bloeide, leefde, kwam tot rijpheid. Zachte, goud-trillende windjes streelden de bladen, ruischten rond met den zang van een vogel, heenstervend boven de schuinte van het dak. De zon was overal. Bij de groep boomen, links van het huis, stond een purper-bruine beuk, waarvan de bladen zich tintten als donker paarlemoer, door den wind in de zon op en neêr wuivend.
Het zingt gelijk een ambervervig vleesch, dat trilt van verwachting. Het poeiert een geluideloos schuim van uitgeroeide stralen. Kijk eens diep, hier .... Een sterke dag zit daaronder, die wil uitbreken en die eene vreeslijke passie zal zijn. Niet? Zijne vingeren streelden verder op hare hand, ontblootten er de fijne beenderen, raakten de roze kneukels tot op het merg.
Het gevoelde zich nu verheugd over al den nood en de ontberingen, die het doorgestaan had. Nu erkende het eerst recht zijn geluk en de heerlijkheid, die hem omringde. En de zwanen zwommen om hem heen en streelden hem met hun snavels.
Zij streelden om beurten het aardige diertje en zonder het aan elkaar te bekennen voelden zij allen dat Rikiki steeds weer hun troost zou zijn in de vele uren van verdriet en neerslachtigheid, die hun wellicht langdurige ballingschap zouden versomberen. Naast hen, op de boot, zat een familie, die hun aardigheidjes met Rikiki gadesloeg en er zich mee amuseerde.
Hij heeft een vacht, als zilver zoo licht grauw! En als zij zoo zacht: voel toch eens! Zij streelden mij alle drie de vacht: ik trilde van voldane ijdelheid en de slaven zeiden: Wij hebben hem dan ook geborsteld! En het heeft hem aan niets ontbroken.... Wij kunnen Menedemus zeggen, zeide de oudste wondermeester, Dat de verloving gevierd kan worden, viel de tweede in.
Nooit had ik zoo iets aardigs en nets gezien. Alles was van eikenhout en vernist en op den grond lag een verlakt zeildoek met witte en zwarte ruiten. Maar niet mijn oogen alleen genoten hier. Toen ik mij had uitgekleed en op het bed neergevlijd, ondervond ik een gevoel, dat geheel nieuw voor mij was. Voor de eerste maal streelden de lakens mijn huid in plaats van ze open te rijten.
Onder al de ridders die hem vergezelden, was er geen enkele die hem in schoonheid van gelaatstrekken te boven ging: fijne zwarte haren rolden in twijfelachtige krullen op zijn schouders; en streelden de zuiverste wangen welke ooit op een vrouwengelaat geblonken hadden.
't Was heerlijk hem dat te zien doen. 't Was als een lafenis die henzelven doordrong. Zij zuchtten van verlichting. Toen 't schaaltje leeg was streelden zij hem nog eens om beurten op het aardig warrelkopje en spraken hem zoete liefkoozingswoordjes toe. Dan werd het mandje, waarin een mollig dekentje lag, zacht gesloten. Nu konden zij gaan.
Echter, mits zij tegen de wil des Konings niet op konden, lieten zij niets daarvan blijken. Blijdschap en vertrouwen kwam onder de Vlaamse heren: zij streelden zich met een zoete hoop en verheugden zich, op voorhand, in de verlossing des Vaderlands.
Allerlei grieven en klachten werden mij in het oor gefluisterd en ik vertelde ze mijne moeder, en wij met ons beiden vormden een soort van commissie tot herstel van grieven. Wij voorkwamen en verhinderden veel wreedheid, en streelden ons met de gedachte dat wij veel goeds deden, totdat ik, gelijk dikwijls gebeurde, in mijnen ijver te veel deed.
Woord Van De Dag