United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen de vizier te Tyoopria kwam, noodigde hij Stephanus uit om te genieten van al de weelde van zijn kasteel en gedurende een geheel jaar beproefde hij door voorkomendheid en vriendelijkheid den Servischen prins tot het geloof van den Muzelman over te halen.

Stephanus en de dochter van den vizier. Daarom voldeed zij met groote levendigheid aan den wensch van haar vader en toen zij Stephanus bereikte, begroette zij hem teeder: "Heil u, o Servische held! Dat God met u zij!" En de ridderlijke prins beantwoordde haar groet: "Dat God u helpe, o weergalooze Haykoona!" Toen zei het mooie meisje: "O, prins Stephanus, ik schat u hooger dan mijn zwarte oogen!

Toen hadden zij hunnen Alexander, hunnen Stephanus en andere vorsten, die door hunne geschiedschrijvers als nieuw opgestane Decebalussen, "de goede" of "de groote" enz. worden bijgenaamd.

Stenyclerus, Stenykleros, oude stad in Messenia, eenmaal de residentie der messenische koningen uit de Doriërs. Stephanus, Stephanos, beeldhouwer te Rome, uit de 2de helft der eerste eeuw. Steropes, Steropes, een van de Cyclopen. Stesagoras, Stesagoras, volgde zijn oom Miltiades no. 1 op en werd na eene korte regeering gedood. Hij was een oudere broeder van Miltiades no. 2.

Toen de Magyaren zelven met de Duitschers oorlog voerden, en vervolgens door dezen overwonnen en tot het christendom bekeerd werden, toen na het jaar 1000 door den gedoopten Koning Stephanus geroepen Duitsche zendelingen en apostelen, en kort na hen Duitsche ridders, hovelingen, kolonisten en stedelingen bij menigte in het land kwamen, en toen dit in het land komen van Duitschers, van af het jaar 1000 tot op den huidigen dag, bijna onafgebroken voortduurde, toen moest ook wel veel Duitsch bloed, even als Duitsche denkwijze, taal en zeden in het Magyaarsche overgaan.

Maar hare bezitting was zoo armzalig, dat hij het oogenblik zag naderen, dat zij beiden tot de uiterste ellende zouden gedoemd zijn. En dat op zoo'n leeftijd! Het was verschrikkelijk. Onder die noodlottige omstandigheden herinnerde de oude zich dokter Antekirrt en de belangstelling, die hij immer omtrent het gezin van Stephanus Bathory had laten blijken.

Maar Stephanus bezat een goed vriend in den vizier van Tyoopria, die op dit kritieke oogenblik den sultan smeekte niet toe te geven aan zijn toorn. "Laat, in den naam van Allah, o mijn Padisha," zei hij, "een zoo onverschrokken jongeman niet onthoofden! Ik heb hem mijn eerewoord gegeven, o sultan, dat gij zijn leven niet zoudt nemen! Stel hem onder borgtocht in mijn handen!

Indien gij dit wilt omhelzen, dan zal hij u zijn eenige dochter ten huwelijk geven zij is mooier dan de witte veela zelf en hij zal u dan doen aanwijzen tot Groot-vizier van Novi Bazar. Maar indien gij weigert een Turk te worden, dan zal zijn djelat uw hoofd doormidden splijten." Hierop antwoordde Stephanus: "Ik dank u, eerwaardige hodja's en kadi's!

Zij onthoofdden hem niet om zijn ongewone schoonheid en omdat zij ook zeer goed bekend waren met zijn heldenmoed, waarvan de faam wijd en zijd verbreid was. Zij brachten Stephanus in tegenwoordigheid van den vizier van Tyoopria, die zoo aangenaam verrast was, toen hij hem zag, dat hij beval zijn handen vrij te maken en hem zijn paard en wapenen terug te geven.

Hoe geheel anders werd het, toen dokter Antekirrt op zijne beurt oprees en met ernstige stem zeide: "En ik, ik ben de vriend van graaf Ladislas Zathmar en van Stephanus Bathory, die tengevolge van uw beider verraad in de vesting van Pisino doodgeschoten zijn! Ik ben de vader van Sava, die gij ontvoerd hebt, om u van haar vermogen meester te maken!... Ellendelingen, ziet mij aan!"