United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gevaar voor uitbarsting. Stapi is een gehucht van een dertigtal hutten op lava gebouwd en beschenen door de zonnestralen, welke de vulkaan terugkaatst. Het strekt zich uit aan het einde van een kleinen fjörd, ingesloten door een basaltmuur van een allervreemdst voorkomen.
XIII. Het huis van een boer. De IJslandsche vrouw. Gastvrij onthaal. IJslandsche hartelijkheid. Melaatschen. XIV. De familie van Hans. Stapi. Verbasterde geestelijke. Vrees voor uitbarsting. Te mooi om mogelijk te zijn. Gevaar voor uitbarsting. XV. Het vertrek naar Stapi. Grondgesteldheid. Moeielijkheid van den tocht. De hellingen van den Sneffels. De "mistoer".
Al wat ik weet is, dat ik, toen ik mijn hoofd ophief, mijn oom en Hans alleen in den krater zag. De IJslanders waren weggezonden en nu daalden zij weder langs de buitenste hellingen van den Sneffels af om naar Stapi terug te keeren.
Mijn oom betaalde zonder afdingen. Als iemand, die naar het middelpunt der aarde vertrok, zag hij niet op eenige rijksdaalders. Toen dit punt afgehandeld was, gaf Hans het sein tot het vertrek, en eenige oogenblikken later hadden wij Stapi verlaten. Het vertrek van Stapi. Grondgesteldheid. Moeielijkheid van den tocht. De hellingen van den Sneffels. De "mistoer."
De professor verloor hem niet uit het oog; hij maakte driftige gebaren, hij scheen hem uit te dagen en te zeggen: "Ziedaar den reus, dien ik zal ten onder brengen!" Eindelijk, na een marsch van vier uur, bleven de paarden van zelven stilstaan voor de deur der pastorie van Stapi. De familie van Hans. Stapi. Verbasterde geestelijke. Vrees voor uitbarsting. Te mooi om mogelijk te zijn.
Na eenige oogenblikken zwijgens, daar ik hem niet durfde ondervragen, hervatte hij het gesprek, zeggende: "Ik dacht er aan. Sedert onze komst te Stapi heb ik mij ernstig bezig gehouden met de gewichtige vraag, die gij mij daar voorlegt; want wij moeten niet als onbezonnenen handelen." "Neen!" antwoordde ik met nadruk.
Hij kende dit gedeelte van de kust volkomen en beloofde den kortsten weg te zullen nemen. Zijne verbintenis met mijn oom verstreek niet bij onze aankomst te Stapi: hij bleef in zijn dienst, al den tijd die noodig was voor zijne wetenschappelijke tochten, voor eene belooning van drie rijksdaalders per week.
Nooit werd een koop gemakkelijker gesloten. Er werd afgesproken, dat Hans ons geleiden zou naar het dorp Stapi, op de zuidkust van het schiereiland van den Sneffels gelegen, aan den voet van den vulkaan. Over land zou de afstand omtrent twee en twintig mijl bedragen, eene reis die men, naar het gevoelen van mijn oom, in twee dagen kon doen.
Ik had wel hooren spreken van den Reuzendam op Ierland en van de Fingalsgrot op een der Hebriden; maar het schouwspel van een onderbouw van basalt had zich nog nooit aan mijn oog vertoond. Te Stapi vertoonde zich dit verschijnsel in zijne volle schoonheid. De muur van den fjörd bestond, evenals de geheele kust van het schiereiland, uit eene rij loodrechte, dertig voet hooge zuilen.
Daags na onze komst te Stapi maakten wij derhalve reeds toebereidselen tot ons vertrek. Hans huurde drie IJslanders om de paarden te vervangen bij het vervoeren der bagage; maar als wij op den bodem van den krater waren, zouden die inboorlingen terugkeeren en ons aan ons lot overlaten. Dit punt werd stellig bepaald.
Woord Van De Dag