United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dan zie ik altijd een harmonieuzen climax van zeer licht roze tot purper toe, en alles smelt zacht in elkaâr. Je lage tonen zijn roze, je hooge purper, en schitterend. Als Paul zingt wordt het me grijs, soms iets van violet. Zij begon zeer vroolijk te lachen, en Paul, die hem gehoord had, ook. Maar Vincent, dat zijn vizioenen van een overspannen fantazie. Misschien wel.

Er is een plotselinge overgang van de diluviale regens tot een droogte van wel zes maanden; in de lente smelt de sneeuw in enkele uren onder den invloed van een brandende zon, en de rivieren, die van de kale bergen vloeien, worden overvol en zijn onstuimige bergstroomen. De russische maatschappij verliest dan ook geld op den weg, die haar twintig millioen francs heeft gekost.

De sneeuw smelt op mijn doode kruinen In stralend-levende fonteinen, Mijn vaste zeeën vloeien in zang en schijn: Een geest springt uit mij op met kracht, Hij kleedt met schepping onverwacht Mijn koude naakte borst; o het moet de uwe zijn Op mijn', op mijn'! Starend naar u voel en besef ik nu Dat groene stengels rijzen, helle bloemen bloeien; Levende wezens op mijn borst bewegen, Zangen de zee, de lucht doorvloeien, Gewiekte wolken, donker van den regen Waarvan de knoppen droomen, drijven wijd uiteen 't Is liefde, liefde alleen!

In den oven bereidt men het als volgt: Als het een groot stuk vleesch is, laat men 5 ons niervet een nacht in water staan, snijdt het dan in dobbelsteenen en smelt het in eene braadpan.

taal van lust en weelde, Die 't stug latijn in dartele ontucht teelde, Die als de kus op malsche lippen smelt En harten boeit met liefdes algeweld: ginds hooren wij de spraak vol majesteit, die ons honderd jaar vroeger zoo onwelkom tegenklonk, toen zij uit den mond van Neerlands dwingelanden werd vernomen.

Bij Mme de Warens begint, sinds zij haar praktischen steun moet missen, de verwildering, de ademlooze jacht op fortuin; het geld smelt weg, de verwarring in zaken wordt grooter.

Men ziet hen in de Donau-landen, vooral in den ergsten tijd van het jaar, in het begin der lente, wanneer de sneeuw smelt en de regen bij stroomen nedervalt, wanneer de bodem door de wilde elementen doorploegd en nieuw goudzand opgewoeld wordt, langs de oevers der rivieren rondtrekken, hunne tenten opslaan, en nu hier dan daar beproeven, of niet iets van het blinkende stof in hunne schaapsvellen, die hun tot zeven dienen, hangen blijven wil.

"Eli, met zout morse geeft roezie", maande de blinde. "Zout smelt ijs laat mijn toch begaan!" , lachte hij. "Eli, pas uwe nou op! Eli as 't 'r uit spuit is 't te laat!" "Waarom zout en geen suiker? Wat haalt-ie in z'n hoof! Zoo krijg-ie zeewater! Tante Reggie, hij is an 't versalze!" "Eli, doe 'r de kraan op!", soebatte Reggie: "Eli je heit 'r ommers geen verstand van! Eli zout kost geld!"

Venetië! welke gedachten, droomen, herinneringen, wekt die enkele naam niet in ons op! Die naam smelt voor ons saam met schoonheid en gratie, glans en pracht, met al wat fraai en liefelijk is en welluidt.

Zij hadden geen woorden meer. De starren begonnen te schijnen. Hoe kwam het, dat hun lippen elkander ontmoetten? Hoe komt het, dat de vogel zingt, dat de sneeuw smelt, dat de roos zich opent, dat Mei ontluikt, dat de morgenstond de donkere boomen op den ruischenden top der heuvelen verlicht? Een kus, dit was alles. Beiden sidderden, en zij aanschouwden elkander in de schaduw met vlammende oogen.